Als ik jouw vijand was

18-05-2021

Dan is het bijna zover, de grote dag waar k al bijna vier jaar naar uit zag. De dag waarop ik zou trouwen met de liefde van mijn leven, de dag waarop we één zouden worden en de dag waarop ons nieuwe leven als eigen gezinnetje zou starten. Kortom een dag om naar uit te zien. En toch, waarom al die twijfels in mijn hart? 

Nu bijna vier jaar terug, 28 mei 2017 spraken we voor het eerst naar elkaar uit dat we elkaar leuk vonden. Mijn vader vond ons nog erg jong en zag dat we allebei nog op een aantal gebieden moesten groeien. Met deze reden vond hij het beter dat we elkaar de eerste tijd maar één keer in de maand zagen. De eerste paar keren is dat wel te overzien maar je wilt elkaar toch vaker zien. Maar mijn vader hield voet bij stuk en zo ging het eerste jaar voorbij. Daarna zagen we elkaar soms wat vaker maar nog steeds minimaal. Na deze twee jaren waren we allebei op persoonlijk gebied gegroeid en vanaf dat moment zagen we elkaar elk weekend en soms door de week heen. Weer een jaar later verloofden we ons en begonnen we met een datum te kiezen voor onze bruiloft. Dit ging niet zonder slag of stoot en we hebben het drie keer moeten veranderen door allerlei onstandigheden. Het maakte me onzeker, waarom al deze tegenslagen? Was het wel Gods wil dat we zouden gaan trouwen?

De laatste weken voor de bruiloft kwamen er steeds meer twijfels en angst in mijn gedachten. Wanneer we zouden trouwen stond alles vast en kon ik niet meer terug. Ik had er zo lang naar uitgezien, hoe kon het dan zo zijn dat ik er zoveel over twijfelde en bang voor was? Ik begon steeds meer op te zien tegen de grote verantwoordelijkheid die een huwelijk met zich meebrengt en werd bang dat ik het niet zou kunnen, dat ik zou falen en Matt teleur zou stellen of zou kwetsen. Ik bracht het elke keer bij de Heere en toch kwam het terug. Ik voelde me alleen terwijl er zoveel mensen om me heen waren.

Deze strijd ging door tot de laatste dagen voor de bruiloft. We waren bezig met het aankleden van onze locatie en ik merkte dat mijn twijfels minder werden. En de dag waarop ik trouwde was ik zo ontzettend ontspannen. Ik was totaal niet zenuwachtig en heb enorm genoten van de dag. Met dat de trouwdag er was, waren alle twijfels en angsten totaal verdwenen.

"Het gaat erom hoe je huwelijk het geheim van het evangelie actief en levendig vertegenwoordigt." 

Toen ik erover nadacht, bedacht ik dat het misschien wel de duivel was die twijfels en angsten in mijn hoofd zaaide om mij af te brengen van dit huwelijk. De duivel wil tweedeling en wil niet dat een man en vrouw trouw beloven voor Gods aangezicht en vanaf dat moment Jezus liefde voor de gemeente gaan weerspiegelen in hun huwelijk. Want stel dat we door ons huwelijk heen een voorbeeld zijn, een licht voor de mensen om ons heen? dat is wat de duivel niet wil!

De duivel wil dus tweedeling in je relatie, in je huwelijk. Hij wil dat je tegenover elkaar komt te staan en tegen elkaar vecht. Want daarmee verlies je uit het oog dat hij de echte vijand is. En daarmee verlies je God uit het oog. En dat is wat hij wil.

Ik las in het boek "vurig" ( Priscilla Shirer) een prachtig citaat dat laat zien hoe de duivel te werk gaat binnen relaties en huwelijken.

"Als ik jouw vijand was, dan zou ik proberen om je gezin uit elkaar te halen en elk gezinslid kapot te maken. Ik zou jullie vertrouwen en eenheid willen aantasten en de liefde van iedereen op zichzelf gericht laten worden. Ik zou ervoor zorgen dat je gezin er helemaal niet zo uitziet zoals dat hoort. Want in dat geval zouden mensen naar jouw christelijke huwelijk kijken, naar jouw christelijke kinderen, en zouden ze zien dat jij in niets verschilt van iemand anders, niet sterker bent dan iemand anders, en dat God dus uiteindelijk helemaal geen verschil maakt."

"Het huwelijk is door God ingesteld om voor de wereld een praktijkvoorbeeld te zijn van de relatie tussen een gelovige en Hemzelf. Jullie hebben allebei de belangrijke taak om dat voorbeeld in je leven te laten zien."

Verder op reis

  • Ik wil je vragen, vecht jij tegen de goede vijand? En nee, je vriend, verloofde of je man is niet je vijand. De duivel is je vijand! Vecht tegen hem! En bid voor je vriend, verloofde of man. Strijd voor hem in gebed. Breng je irritaties, boosheid en verdriet bij God en stort het niet uit over hem. Je zult zeker zien dat dat je relatie zal veranderen. Je zult terrein terugwinnen en daar waar het soms hopeloos leek in je relatie, juist ook daar zal verandering komen wanneer jij strijd tegen de goede vijand met je krachtigste wapen, je gebed.


Deze overdenking is geschreven door Marjon. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.

Heb je deze al gelezen?

Lieve zus,

16-04-2024

Om heel eerlijk te zijn ben ik de laatste tijd echt door een storm gegaan. Vooral de maand maart was echt een maand met meerdere ups and downs. Er waren veel hoogtepunten, maar ook meerdere diepe dieptepunten. En door dit alles heen voelde het alsof ik mijzelf een beetje was kwijtgeraakt en dan vooral de vreugde van de Heer.

Lieve zus,

26-03-2024

Ik (Berdine) vond geloven maar ingewikkeld. Religie zorgde in mijn ogen voor gedoe, gebondenheid en een vervelend leven. Dat zag ik ook veel om mij heen. Vrome praatjes, vaak ook vrome levens en vooral veel onzekerheid. Je moest maar hopen en bidden dat je ooit gered kon worden. En als je het wist - moest je er nog steeds aan twijfelen....

Getrouwd… en dan? Een mooie vraag. Serieus ook, want zeg nou zelf… denken we vaak niet dat als we maar getrouwd zijn dat we een bepaalde missie hebben voltooid? De eerste maanden zijn superleuk, spannend, alles is nieuw, maar gaandeweg heb je dat patroon wel onder de knie. In een vorige blog heeft Marlies geschreven over de rollen...