Ik leg mijn vleugels af

31-08-2020

Waar moet ik beginnen, ik kan niet beginnen.
Mijn hoofd stroomt over als ik begin te denken.
Overzicht is ver te zoeken, maar juist dat is wat ik nodig heb om te beginnen.

Gedachten, taken en zorgen tuimelen door elkaar.
En ik vraag me af, kan ik beginnen?
Ik durf niet te beginnen, bang dat ik het niet kan, bang voor wat ik niet kan.

Bij wie moet ik beginnen? Velen van wie ik houd, maar ik heb meer tijd nodig.
Angst om teleur te stellen, angst om af te wijzen.
Ik zou zo graag willen beginnen, maar ik ben bang om te beginnen.

Ik ben onderweg en staar uit het raam, alles vliegt voorbij; het lijkt mijn leven wel.
Ik denk dat ik moet vliegen, vliegen om alles te doen en niet teleur te stellen.
Maar is dat wat God van mij vraagt?

Ik bedenk dat ik wil dat Hij de eerste plek heeft in mijn leven.
Teleurstellingen en angst, angst om niet meer te kunnen vliegen staan op de 
eerste plek.
En ik bid, ''O Heer neem mijn zorgen, neem mijn lasten en leer mij te schuilen 
onder Uw vleugels.''

Ik kniel neer en leg mijn vleugels voor Zijn voeten neer.
Tranen druppelen op de grond, wanneer ik opsta zonder de last van mijn vleugels op mij.
Ik kijk nog een keer om en richt mijn ogen naar boven en zie dan Zijn vleugels boven mij.

Ik mag schuilen.

En nu verder

  • Raas en vlieg jij door het leven en weet je niet meer wat je moet doen of waar je moet beginnen? Begin dan op je knieën en geef Hem je vleugels. Kies ervoor om te schuilen onder de Zijne!

Deze overdenking is geschreven door Marjon. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.


Heb je deze al gelezen?

Lees hieronder eerdere blogposts! 


Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Hij je paden rechtmaken.
- Spreuken 3:5-6

Gezien de strijd die ik keer op keer ervoer wanneer ik wilde gaan zitten om te schrijven, heb ik het idee dat de vijand bang is dat ik deze brief ga schrijven, De ene keer komt er afleiding, de volgende keer weet ik opeens niet meer waar ik het over wil hebben. Eerlijk gezegd weet ik dat nu nog steeds...