De vorige keer schreef ik een brief aan God over mijn vragen, twijfels en worstelingen. Ik heb God verteld hoe ik teleurgesteld ben in Hem, hoe ik eigenlijk beter had verwacht van Hem en hoe ik het moeilijk vind dat Hij zo afwezig lijkt te zijn in mijn leven. Maar hoe nu verder?

Het leven gaat door. Studie roept. Verantwoordelijkheden vragen mijn aandacht. Mijn gevoelens zijn niet van het ene op het andere moment veranderd. Ik heb geen hoorbare stem uit de hemel vernomen en daarop gaan zitten wachten is ook geen optie.

Het is geen optie omdat Hij al tot ons spreekt. God heeft Zijn Woord al gegeven. Zo komt Hij tot ons in het leven van elke dag. Daarom wil ik het niet met mijn woorden zeggen, maar met Gods woorden. Niet mijn woorden in het middelpunt, maar dat alles wat ik zeg en schrijf, wijst naar het Woord van God. Dat is de Bron waar we, jij en ik, altijd weer naar terug moeten. Want:

"Voor eeuwig, HEERE, staat Uw woord vast in de hemel. Uw trouw duurt van generatie op generatie; U hebt de aarde gegrondvest, zodat zij blijft staan. Volgens Uw bepalingen blijven zij ook heden nog staan, want zij alle zijn Uw dienaren." - Psalm 119:89-91, HSV

"Jezus dan zei tegen de twaalf: Wilt u ook niet weggaan? Simon Petrus dan antwoordde Hem: Heere, naar wie zullen wij heen gaan? U hebt woorden van eeuwig leven." - Johannes 6:67-68, HSV

Dat is de reden dat ik het tegen mezelf blijf zeggen. Daarom zeg ik tegen mijn gevoel wat ik met mijn verstand wel weet. Omdat ik geloof dat Gods Woord levend en krachtig is (Heb. 4:12). Omdat Gods Woord voor eeuwig is (Jes. 40:8), terwijl gevoelens en emoties komen en gaan en zo veranderlijk kunnen zijn als het weer.

"Als je gelooft dat God spreekt door Zijn Woord, mag je biddend en vol verwachting lezen. In de verwachting dat God trouw is, dat Hij doet wat Hij belooft en dat Hij is wie Hij is."

In het licht van de waarheid

Daarom wil ik je uitnodigen om – met mij – een gedeelte uit de Psalmen te lezen. Ik wil je uitnodigen om stil te staan bij de waarheid. Niet bij jouw waarheid of mijn waarheid, maar bij dé waarheid. Ik wil je oproepen het niet slechts te lezen om het vervolgens direct weer te vergeten. Maar om de tijd te nemen en het echt tot je door te laten dringen. Door te bidden terwijl je het leest:

"Een pelgrimslied. Ik sla mijn ogen op naar U, Die in de hemel zit. Zie, zoals de ogen van dienaren gericht zijn op de hand van hun heren en zoals de ogen van een dienares gericht zijn op de hand van haar meesteres, zo zijn onze ogen gericht op de HEERE, onze God, totdat Hij ons genadig is." - Psalm 123:1-2, HSV

Wees eens eerlijk: Heb je elk woord bewust gelezen? Of kende je het eigenlijk wel en las je het vluchtig door? Ik wil je aanmoedigen om niet slechts te scannen, maar écht te lezen. Om je aandacht erbij te houden en er de tijd voor te nemen. In alle rust, mediterend, overdenkend. Hoe bekend het gedeelte ook voor je is. Want als je gelooft dat God spreekt door Zijn Woord, mag je biddend en vol verwachting lezen. In de verwachting dat God trouw is, dat Hij doet wat Hij belooft en dat Hij is wie Hij is.

"Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten? Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar. Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden. Zei ik: Ja, duisternis zal mij opslokken! – dan is de nacht een licht om mij heen. Zelfs de duisternis maakt het voor U niet duister, maar de nacht licht op als de dag, de duisternis is als het licht." - Psalm 139:7-12, HSV 

Hoe veranderlijk emoties en gevoelens ook kunnen zijn, ik weet ook dat ze lang niet altijd zomaar veranderen of weggaan. Het zal dan ook niet altijd gebeuren dat je je gelijk rustiger voelt of vrede ervaart als je bewust gedeelten uit de Bijbel overdenkt en dichtbij laat komen. Het zijn geen toverspreuken die je direct beter laten voelen als je ze uitspreekt.

Toch heeft het wel degelijk zin om stil te staan bij Gods Woord. Om tijd vrij te maken voor het lezen en overdenken ervan. Niet om zo de moeite snel weg te poetsen door je gevoel te negeren, weg te duwen en te overschreeuwen alsof het er niet mag zijn. Ook niet om Bijbelteksten te pas en te onpas te gebruiken om spreekwoordelijke pleisters te plakken terwijl het niets helpt voor de onderliggende kwaal.

Nee, dat niet, maar wél om de waarheid niet te vergeten te midden van de moeite, pijn en het verdriet. Ook als het je situatie niet direct verandert. Om het er te laten zijn. Niet op zichzelf, maar in het licht van de waarheid van Gods Woord.

"Een psalm van David. De HEERE is mijn Herder, mij ontbreekt niets. Hij doet mij neerliggen in grazige weiden, Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren. Hij verkwikt mijn ziel, Hij leidt mij in het spoor van de gerechtigheid, omwille van Zijn Naam. Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood, ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij." - Psalm 23:1-4, HSV

"Een pelgrimslied. Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal. Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft. Hij zal uw voet niet laten wankelen, uw Bewaarder zal niet sluimeren. Zie, de Bewaarder van Israël zal niet sluimeren of slapen. De HEERE is uw Bewaarder, de HEERE is uw schaduw aan uw rechterhand. De zon zal u overdag niet steken, de maan niet in de nacht. De HEERE zal u bewaren voor alle kwaad, uw ziel zal Hij bewaren. De HEERE zal uw uitgaan en uw ingaan bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid." - Psalm 121:1-8, HSV

Lees het zo vaak als je het nodig hebt. Laat het tot je doordringen. Herinner jezelf aan de waarheid als je wankelt. Herhaal het elke keer als je het idee hebt dat je dreigt weg te zinken. Klem je vast aan Gods Woord als de grond onder je voeten weg lijkt te vallen. Want Zijn Woord is waarheid en het is waar als Hij zegt dat Hij je Helper en Bewaarder is.

Verder op reis

Wil je meer gedeelten uit de Psalmen om te overdenken? Hier vind je een aantal voorbeelden om verder te lezen en te overdenken:

"Zend Uw licht en Uw waarheid; laten die mij leiden, mij brengen tot Uw heilige berg en tot Uw woningen, zodat ik kan gaan naar Gods altaar, naar God, mijn blijdschap, mijn vreugde; en ik U met de harp kan loven, o God, mijn God! Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en wat bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer loven; Hij is de volkomen verlossing van mijn aangezicht en mijn God." - Psalm 43: 3-5, HSV

"Omdat hij liefde voor Mij opgevat heeft, zegt God, zal Ik hem bevrijden; Ik zal hem in een veilige vesting zetten, want hij kent Mijn Naam. Hij zal Mij aanroepen en Ik zal hem verhoren, in de benauwdheid zal Ik bij hem zijn, Ik zal hem eruit helpen en hem verheerlijken. Ik zal hem met lengte van dagen verzadigen, Ik zal hem Mijn heil doen zien." - Psalm 91:14-16, HSV

"Als de HEERE niet mijn Helper was geweest, had mijn ziel bijna in de stilte gewoond. Toen ik zei: Mijn voet wankelt, ondersteunde Uw goedertierenheid mij, HEERE. Toen mijn gedachten binnen in mij zich vermenigvuldigden, verkwikten Uw vertroostingen mijn ziel." - Psalm 94:17-19, HSV

"Ik zal echter voortdurend bij U zijn, U hebt mijn rechterhand gegrepen. U zult mij leiden door Uw raad, daarna zult U mij in heerlijkheid opnemen. Wie heb ik behalve U in de hemel? Naast U vind ik nergens vreugde in op de aarde. Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart, dan is God de rots van mijn hart en voor eeuwig mijn deel." - Psalm 73:23-26, HSV

Deze overdenking is geschreven door Liza. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.