De hele maand maart zullen we het hebben over relaties. De overdenkingen zullen gaan over daten, single zijn, vriendschap, maar om goed te beginnen, beginnen we vandaag met een overdenking over het huwelijk.

Steeds minder mensen vinden trouwen echt belangrijk. Ze kiezen voor een alternatief of hebben jaaaaaren verkering en stellen trouwen lekker uit. Ik hoor wel eens geluiden van mensen die ongeveer zo klinken: "Ik wil écht nog niet trouwen, dan zit je aan elkaar vast. Ik wil toch gewoon mijn eigen ding kunnen doen?!" En nog meer soortgelijke vrijheid, blijheid verhalen.

Ik kan niet delen hoe het is om getrouwd te zijn, daar heb ik geen ervaring mee. En ook heb ik nog geen trouwdatum geprikt, daarvoor is het namelijk wel handig om een man te hebben waar je mee wil trouwen (donderdag meer daarover ;) ). Wel wil ik vandaag delen wat maakt dat het huwelijk zo mooi is en dat het meer is dan van elkaar houden en samen in één huis wonen, het gaat veel verder dan dat. Lees maar mee in Efeze 5:

"Vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig, zoals aan de Heere, want de man is hoofd van de vrouw, zoals ook Christus Hoofd van de gemeente is; en Hij is de Behouder van het lichaam. Daarom, zoals de gemeente aan Christus onderdanig is, zo behoren ook de vrouwen in alles hun eigen mannen onderdanig te zijn. Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven, opdat Hij haar zou heiligen, door haar te reinigen met het waterbad door het Woord, opdat Hij haar in heerlijkheid voor Zich zou plaatsen, een gemeente zonder smet of rimpel of iets dergelijks, maar dat zij heilig en smetteloos zou zijn. Zo moeten de mannen hun eigen vrouwen liefhebben als hun eigen lichamen. Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt en koestert het, zoals ook de Heere de gemeente. Want wij zijn leden van Zijn lichaam, van Zijn vlees en van Zijn gebeente. Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en die twee zullen tot één vlees zijn. Dit geheimenis is groot; maar ik spreek met het oog op Christus en de gemeente. Kortom, ook u moet, ieder in het bijzonder, uw eigen vrouw net zo liefhebben als uzelf; en de vrouw moet ontzag hebben voor haar man."
- Efeze 5:22‭-‬33, HSV

Het huwelijk is een beeld van Christus en de gemeente vertelt Paulus. God gebruikt beelden waar wij bekend mee zijn, om ons iets duidelijk te maken. Dit beeld van het huwelijk zegt iets over de bijzondere band tussen gelovigen en Jezus Christus. Jezus wordt geschetst als de bruidegom, en de gemeente, de gelovigen, als Zijn bruid.

In Genesis staat het al:

"Ook zei de HEERE God: Het is niet goed dat de mens alleen is; Ik zal een hulp voor hem maken als iemand tegenover hem."
- Genesis 2:18, HSV

God gaf de mens iemand tegenover hem, iemand die bij hem past. Als je het beeld erbij pakt van Christus en de gemeente, zou je kunnen zeggen dat God aan Christus de gemeente gaf als iemand die bij Hem hoort. Een hulp, iemand tegenover Hem. Hier in Genesis laat God al iets zien van die verbondenheid en intimiteit die Hij met ons wil hebben.

Want wat is een bruidegom zonder bruid? En wat is een hoofd zonder lichaam? De gemeente hoort bij Christus. Een man en vrouw, zullen tot één vlees worden (Genesis 2:24). Wij zijn met Christus tot één plant geworden, met Hem gestorven en opgestaan door wedergeboorte (Romeinen 6:5). Wij zijn zo verbonden met Christus dat we één zijn met Hem, net zoals man en vrouw één worden wanneer zij trouwen. We zijn dood voor de zonde, maar in Christus levend voor God.

Het huwelijk wordt gebruikt om die intimiteit en verbondenheid van de gemeente met Christus, uit te drukken. Tegelijk wordt dit beeld in onze maatschappij enorm aangevallen. Het is alsof de duivel wil dat wij niet meer begrijpen hoe bijzonder een relatie met Jezus is. Er is enorm veel gebrokenheid in deze wereld, juist ook in huwelijken en gezinnen, maar dit is hoe God het heeft bedoeld. Het huwelijk als een bijzonder sterke verbinding.

In het gedeelte uit Efeze gaat het ook over de rollen van man en vrouw. De man is het hoofd van de vrouw en de vrouw moet onderdanig zijn aan haar man. Als ik het woord 'onderdanig' hoor, krijg ik al snel kriebels. Maar dit is iets bijzonder moois en heeft niets te maken met meer of minder waard zijn. De man is het hoofd van de vrouw, zoals ook Christus het hoofd van de gemeente is. Vrouwen moeten onderdanig zijn zoals de gemeente aan Christus onderdanig is. Het zou niet goed zijn om ons als gelovigen te verheffen boven de Heere Jezus Christus. Het werkt niet als het lichaam bovenop het hoofd zit, waarom zouden we dat eigenlijk willen? Het huwelijk mag laten zien dat God alles leidt en zoals de vrouw uit de man komt, heeft de gelovige leven door Christus. Een huwelijk dat die verbondenheid, intimiteit en die posities laat zien, is iets krachtigs. Zo'n huwelijk verwijst ook naar wat komen gaat wanneer de bruiloft van het Lam, dat is Christus, zal aanbreken (Openbaringen 19:6-9). Ik geloof dat het huwelijk een manier is waarop God zijn goddelijke heerlijkheid aan de wereld bekend wil maken. Een beeld van onbegrijpelijk vergaande liefde, een beeld van verbondenheid die zelfs maakt dat we één zijn en niet meer twee. Een huwelijk gaat veel verder dan 'ja' zeggen en dan samen leven, het huwelijk is het beeld van hoe wij met God mogen leven!

Deze overdenking is geschreven door Marlies. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.