Terugblik: Dit is wat we leerden van één jaar ‘in de vallei’

31-12-2020

Op 6 januari 2020 kwam onze eerste post online op de website en op social media. Eerlijk gezegd vond ik dat best spannend. Wat zouden vrienden er bijvoorbeeld van vinden? En hoe zou het gaan lopen? Het was een hele ontdekkingsreis. Veel was onbekend en soms was het spannend. Al met al hebben we veel geleerd, zeker ook op geloofsgebied. Op de laatste dag van dit jaar willen we die dingen met jullie delen.

We zijn samen op reis
Herken je dat? Je geeft iemand advies, maar dat advies zou je net zo goed aan jezelf kunnen geven. Het is veel makkelijker om te zeggen hoe je iets zou moeten doen of zou moeten zien, dan om het daadwerkelijk zo te doen en zo te zien. Zeker als het om het geloof draait. Want als we willen leven zoals Christus dat deed, zullen we strijd gaan ervaren.

Vaak leren we zelf net zo goed van de overdenkingen en andere stukjes die we schrijven, en delen we over onderwerpen waarin we zelf nog veel kunnen groeien. Het gebeurt regelmatig dat ik teruggrijp naar een overdenking die ik zelf geschreven heb om mezelf zo weer te herinneren aan de lessen erin. Conclusie: dat we ergens over schrijven betekent niet dat we er zijn, we zijn allemaal onderweg en we mogen van elkaar leren en elkaar helpen om te groeien.

Zo staat het eigenlijk ook in Fillippenzen 3:

''Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen. Broeders (maar ook zusters), ikzelf denk niet dat ik het gegrepen heb, maar één ding doe ik: vergetend wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus. Laten wij dan, voor zover wij geestelijk volwassen zijn, deze gezindheid hebben; en als u iets anders gezind bent, ook dat zal God u openbaren. Maar tot zover wij gekomen zijn, laten wij naar dezelfde regel wandelen, laten wij eensgezind zijn.'' - Filippenzen 3:12‭-‬16, HSV

Er zit kracht in kwetsbaarheid
Mijn hart heeft wel eens wat extra slagen gemaakt wanneer een overdenking online kwam. Ik vind het best lastig om kwetsbaar te zijn. Toch is dat wel één van de dingen die ik enorm mooi vind. Ook al is het soms spannend, is het het zeker wel waard. Juist bij die overdenkingen krijgen we vaak reacties terug van mensen die geraakt zijn. Nou doen we het niet voor de reacties, maar we vinden het wel mooi om te zien hoe God echt kracht laat zien door kwetsbaarheid heen zoals Hij dat zelf ook heeft gezegd:

"Maar Hij zei: 'Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.' Dus laat ik mij veel liever voorstaan op mijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in mij zichtbaar wordt. Omdat Christus mij kracht schenkt, schep ik vreugde in mijn zwakheid (...). In mijn zwakheid ben ik sterk." - 2 Korinthe 12:9-10, NBV

Alles voor, door, uit en met God
Vanaf het begin hadden we het verlangen om alles van 'in de vallei' echt voor God te doen. Maar als we eerlijk zijn, moeten we ook zeggen dat elk mens geneigd is om goedkeuring en waardering van andere mensen te zoeken. Bij teambesprekingen bleven we daarom bidden dat we ons altijd op God gericht zouden houden. En als er iets is wat we hebben geleerd, is het wel dat we constant afhankelijk zijn van God! En dat al zou maar één persoon de overdenkingen lezen of zelfs al zouden we ze alleen schrijven en zou niemand ze lezen, we dan nog dankbaar mogen zijn voor wat God doet!

God roept ons op om alles wat we doen met ons hele hart te doen, niet voor mensen, maar voor God (Kolossenzen 3:23). Als we dat doen en we beseffen ons dat we Hem nodig hebben, zegent Hij dat.
Zowel Marjon als ik hebben wel eens voor onze laptop gezeten om een overdenking te schrijven om vervolgens op te merken dat het schrijven niet wil zoals we hadden bedacht. Soms hadden we weinig energie, soms weinig inspiratie, soms zaten we zelf te worstelen in ons geestelijk leven. Achteraf appten we elkaar dan vaak heel blij: "Het wilde eerst helemaal niet lukken en toen ging ik bidden en toen kwam het hele verhaal er ineens uitrollen!"
Dat is hoe God werkt wanneer wij ons afhankelijk van Hem opstellen en wanneer we wat we doen voor Hem willen doen! Wanneer we reacties krijgen van mensen die zijn geraakt of die worden opgebouwd, zijn we dankbaar en enorm blij voor het werk dat God door ons heen doet. We kunnen alleen Hem daarvoor danken (2 Korinthe 10:17-18)!
Dit alles geldt trouwens niet alleen voor het schrijven van overdenkingen. In heel ons leven kunnen we niet zonder God en verdient Hij alleen de eer!

Bemoediging doet goed
Ik heb me wel eens verbaasd over de lieve berichtjes en ben herhaaldelijk heel blij geworden van reacties van mensen. We willen ons niet richten op waardering van anderen, maar het kan wel enorm fijn zijn wanneer een andere jonge vrouw deelt dat ze bemoedigd werd of herkenning vond. Soms volgde er in een bericht een aanmoediging om vooral ook door te gaan. Dat soort berichtjes gaven dankbaarheid, maar spoorden ook aan om vol vuur door te gaan. We zijn dankbaar voor al die reacties. Het zette me erbij stil hoe mooi het is om anderen te kunnen bemoedigen en moedigt dus ook aan om dat zelf meer te doen. Mocht je nog een goed voornemen zoeken, is dit er wel eentje om te overwegen!

Verder op reis
We wensen jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling toe en bidden dat jullie een gezegend 2021 zullen hebben! Wij gaan dit jaar weer in vreugde verder en hopen dat jullie meereizen welke bergen en valleien we ook tegenkomen. Dinsdag zijn we er weer met een nieuwe overdenking!

Ps. We zijn ook heel benieuwd wat jij dit jaar hebt geleerd. Laat het ons weten via de poll op social media :)


Deze overdenking is geschreven door Marlies. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.


Heb je deze al gelezen?

Lees hieronder eerdere overdenkingen!
 


Om heel eerlijk te zijn ben ik de laatste tijd echt door een storm gegaan. Vooral de maand maart was echt een maand met meerdere ups and downs. Er waren veel hoogtepunten, maar ook meerdere diepe dieptepunten. En door dit alles heen voelde het alsof ik mijzelf een beetje was kwijtgeraakt en dan vooral de vreugde van de Heer.

Ik (Berdine) vond geloven maar ingewikkeld. Religie zorgde in mijn ogen voor gedoe, gebondenheid en een vervelend leven. Dat zag ik ook veel om mij heen. Vrome praatjes, vaak ook vrome levens en vooral veel onzekerheid. Je moest maar hopen en bidden dat je ooit gered kon worden. En als je het wist - moest je er nog steeds aan twijfelen....

Getrouwd… en dan? Een mooie vraag. Serieus ook, want zeg nou zelf… denken we vaak niet dat als we maar getrouwd zijn dat we een bepaalde missie hebben voltooid? De eerste maanden zijn superleuk, spannend, alles is nieuw, maar gaandeweg heb je dat patroon wel onder de knie. In een vorige blog heeft Marlies geschreven over de rollen...