Lieve zus,

Laat ik beginnen met het zeggen: je bent zo geliefd. Je wordt gezien door God. Hij kent jouw pijn. Jezus heeft zelfs jouw pijn gevoeld. Hij heeft al jouw tranen geteld.

Ik weet dat het leven soms zwaar kan zijn, maar weet dat je er nooit alleen voor staat. Voor 2023 heb ik een soort lijfspreuk uitgekozen voor mijzelf dit komende jaar: "Laat Uw wil geschiede". Dit kwam door een preek die ik afgelopen kerst heb gehoord. De preek ging over deze tekst. Over dat we ons wel zorgen kunnen blijven maken, maar God het veel beter weet dan wij. Dus als we blijven bidden, 'God laat Uw wil geschiede', dan mogen we erop vertrouwen dat wat er ook gebeurt, het goed is.

Verder merk ik dat ik er ook veel meer bij stil sta hoe God in mijn leven aan het werk is. Ik zie Hem in alle grote en kleine dingen en vandaag wil ik één van mijn verhalen met jullie delen.

Een tijdje geleden begon ik iemand steeds vaker te spreken en het was heel gezellig. Het kwam zover dat ik die persoon vertrouwde en ik dacht dat we best goede vrienden konden worden. Tot er een punt kwam dat ik een bericht kreeg van diegene wat mij best wel liet schrikken. Het was iets wat ik totaal niet had verwacht, en om eerlijk te zijn deed het best pijn. Ik vertrouwde die persoon, en toch werd ik weer teleurgesteld. Hierdoor werd het ook best wel ongemakkelijk, omdat we elkaar nog vaak zagen in de kerk, maar elkaar dus niet meer spraken.

Om eerlijk te zijn vond ik het best lastig vond om diegene te vergeven. Ik moest ook echt oppassen om hier niet bitter door te worden. Maar ik wist dat God de controle had, dus ik legde alles in Zijn handen neer en bleef bidden (en vroeg een van mijn vrienden om ook te blijven bidden) dat het mij niet zou verbitteren. Ik wist alleen niet zo goed hoe ik mij moest gedragen, dus ik probeerde diegene nog te vermijden in hoeverre dit kon. Een paar maanden later dacht ik dat ik het al had verwerkt. Ik probeerde alweer normaal te doen, maar soms bleef de vraag toch bij mij of ik iets fout had gedaan, of ik iets anders had moeten doen en waarom het gebeurde. Het was lastig om te vergeten.

Tot ik die persoon op een dag sprak en het woord hoorde wat ik nooit verwacht had: 'Sorry'. Diegene zei het ook een paar keer, om echt te laten zien dat die het meende. Ik stond versteld. Ik had nooit meer een verontschuldiging verwacht, want we waren nu al een paar maanden verder. Ik had het zelf ook al verwerkt en dacht dat het zo zou blijven; dat we elkaar nauwelijks zouden spreken. Ik had dit dus nooit zien aankomen. Ik was zelfs nog in shock toen ik alweer thuis was, en de volgende dag ook nog. Ik schreef toen ook in mijn gebedsdagboek naar God hoe dankbaar ik ervoor was, en hoe onverwachts het was. Terwijl ik aan het schrijven was merkte ik hoe belangrijk dat ene woord eigenlijk was voor het helen van mijn hart. Die ene 'sorry' voelde ik diep in mijn hart, en niet alleen voor dit moment, maar voor alle andere momenten in mijn leven dat iemand mij had teleurgesteld. Voor alle andere keren dat ik geen 'sorry' kreeg van iemand die mij gekwetst had. Het voelde als zo'n bevrijding dat God door één woord zo'n heling kon brengen voor alle wonden van mijn hart. Hierna heb ik God op nog meer manieren zien werken in mijn leven. Hij heeft op zoveel manieren verlossing, vergeving, afsluiting gebracht dat het zo'n vrede in mijn hart achterliet. Dat ik zo vervuld werd door Zijn liefde en vrede dat ik alleen maar dankbaar kan zijn.

Lieve zus, ik weet zelf niet waar je doorheen bent gegaan of waar je op dit moment doorheen gaat. Misschien ga je wel door een storm en vraag je je af waar God is. Ik wil je hiermee bemoedigen dat God je ziet en dat je niet alleen bent. Ik kan je niet beloven dat je een 'sorry' krijgt van de mensen die je hebben gekwetst, maar wat ik je wel kan beloven is dat God werkt in jouw leven en dat Hij alles kan laten meewerken ten goede (Romeinen 8:28). Wij mensen maken nou eenmaal fouten, we zijn niet perfect. Mensen zullen ons teleurstellen. Soms wel eens mensen die heel dichtbij ons staan en waar je het nooit van had verwacht. Maar vertrouw dan op God dat Hij met je is. Dat Hij jou genezing kan geven en je kan helpen om het te verwerken. Vertrouw erop dat Hij goed is.

Hoe dichter we bij Hem blijven, hoe meer we Zijn liefde mogen voelen. Ik heb wel vaker door een storm gelopen, niet wetende wat ik verder moest, maar wel wetende dat God met mij is. Maar, deze keer voelde het anders. Ik voelde Zijn zachte woorden telkens tegen mij spreken. lk zeg niet dat het geen pijn deed, maar doordat ik het al snel in Zijn handen neerlegde, heeft het mij niet gebroken. Ik heb wat tranen laten gaan, het in Zijn handen gelegd en ging toen door met Hem dienen.

Daar wil ik jou ook mee bemoedigen lieve zus. Leg alles in Zijn handen neer. Vertrouw Hem in de storm. Vertrouw erop dat Hij een plan heeft. Hij kent jouw pijn en Hij zal jouw tranen drogen. Blijf dicht bij Hem.

Veel liefs,

Jennifer

Bijbelverzen ter bemoediging:

"U heeft gezien hoe ik heb rondgezworven. U bewaart al mijn tranen in een kruik. Hun aantal heeft U opgeschreven in uw boek." - Psalm 56:9, BB

"En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn." - Romeinen 8:28, HSV

Deze overdenking is geschreven door Jennifer. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.