Lieve zus,

12-12-2023

Gods tijd en vertrouwen in Zijn plan


Lieve zus,

De laatste maand van dit jaar is ingegaan en we bevinden ons in de koude wintertijd. Ik hoop dat het goed met je gaat en dat je God dit jaar hebt mogen zien werken in jouw leven, in de grote en de kleine dingen. Het schrijven van bemoedigingsbrieven was iets wat al jaren op mijn hart lag, dus ik ben dankbaar dat ik dit jaar hiermee heb kunnen beginnen. Ik hoop en bid dat de brieven je hebben mogen bemoedigen in welk seizoen jij je ook hebt bevonden en ik zal zeker door blijven gaan met brieven schrijven volgend jaar!

In deze brief wil ik samen met jou terugkijken op het afgelopen jaar en op hoe God in mijn leven heeft gewerkt. God kwam dit jaar zeker met verrassingen en Hij heeft gebeden verhoord en wonderen verricht. Zoals ik in eerdere brieven heb geschreven was dit jaar echt een jaar van heling voor mij. God wist precies wat ik nodig had en nu was het dan echt tijd dat ik al mijn trauma's en pijn uit het verleden zou gaan verwerken. Het was de tijd om mijn emoties onder ogen te zien en te ontdekken welke wortels van leugens en pijn er nog in mijn hart zaten. Wat een jaar van doorbraak is het geweest en het is zo mooi om nu terug te mogen kijken en te zien hoe God heeft gewerkt. Op de momenten zelf zag ik het nog niet in, en kon ik het grote plaatje ook nog niet zien, maar God wist het. God had een plan en Hij is nog steeds bezig met Zijn plan uit te voeren.


God heeft mij meerdere lessen geleerd dit jaar. De lessen over rust heb ik je al verteld, maar God heeft mij ook geleerd om geduldig te zijn en Zijn tijd af te wachten. Verder heeft Hij mij geleerd om vooral Hem te vertrouwen en zoals ik in mijn eerste brief "Single op Valentijnsdag" had geschreven, heeft God mij ook geleerd dat alleen Hij mij volledig kan vullen. Hij liet mij inzien dat ik mijn visie op hoe een relatie zou moeten zijn moest veranderen om het op een gezonde manier te zien. Het beeld dat ik van relaties had was namelijk ongezond en niet Bijbels. En nu, aan het eind van dit jaar, zie ik in dat God mij al die tijd aan het voorbereiden was. Hij was mij aan het voorbereiden om al mijn pijn onder ogen te komen en om volledige genezing te ontvangen. Hij was mij aan het voorbereiden om mij kwetsbaar open te stellen voor mijn community om mij heen. En bovenal was God mij aan het voorbereiden op waar ik al zo lang naar verlangde: een gezonde relatie. Maar het was belangrijk dat het op Zijn tijd gebeurde, en niet op mijn eigen tijd.

In mijn tweede bemoedigingsbrief had ik geschreven over een "sorry" die ik kreeg van een persoon die mij gekwetst had door een onverwachts onaangenaam berichtje te versturen. De verontschuldiging hielp mij al om te kunnen verwerken wat er was gebeurd en in het proces van vergeven, maar blijkbaar wist ik nog niet het hele verhaal. Dit ontrafelde zich ergens in mei / juni van dit jaar. Na het hele gebeuren had ik aan het begin van dit jaar afstand genomen van deze persoon, omdat het allemaal best pijnlijk en ongemakkelijk was. De reden waarom het pijnlijk was, was omdat we elkaar vaker begonnen te spreken en ik ergens begon te denken dat het misschien wat kon worden tussen ons. Echter, op een bepaalde avond voelde ik een aparte sfeer tussen ons en daarom bad ik tot God: "God, als dit niet van U is, neem het dan van mij weg. Als het niet van U is, dan wil ik het ook niet." En ja hoor, God luistert, en er zit kracht in wat je bidt. De volgende dag was het de dag dat ik dat berichtje van hem kreeg. Het was dus aan de ene kant vervelend, maar aan de andere kant herinnerde ik me wat ik had gebeden en zag ik het ook als God die ingreep.

Maar, in mei / juni begonnen we elkaar weer af en toe te spreken in de kerk en op een gegeven moment waren we elkaar weer aan het berichten. Dit maakte mij best in de war en ik begreep er helemaal niks meer van. Ik wist hoe pijnlijk het was geweest, dus ergens probeerde ik de afstand ook te bewaken, om mijzelf te beschermen. Maar toch kwamen we op een moment dat ik het nodig vond om hem te vragen om erover te praten en toen kwam het hele échte verhaal naar boven. Er zat namelijk nog zoveel meer achter dan ik zelf wist. Dit maakte alles niet makkelijker, maar wel wat begrijpelijker. God had mij beschermd tegen veel drama en tegen nog meer pijn. Na dit gesprek ging ik op vakantie en hadden we besloten om even geen contact te hebben zodat ik erover kon nadenken en het verder kon verwerken. Ik voelde dat ik mijzelf nog steeds moest blijven beschermen, omdat ik merkte dat die gevoelens die ik voor hem had weer boven kwamen. Dat maakte mij alleen maar meer in de war, omdat ik ook tegen mijzelf bleef zeggen dat het nooit zou kunnen gebeuren. Ik wilde het zelf niet toelaten, omdat ik bang was weer gekwetst te worden.

In deze tijd apart heb ik veel gebeden en alles bij God neergelegd, want ik wist niet hoe nu verder te gaan. Het verhaal was complexer dan ik dacht en er waren anderen bij betrokken wat het alleen maar pijnlijker maakte. Gelukkig was God er en liet Hij mij nooit los. God gaf mij rust en vrede van binnen. Ik merkte dat ik het allemaal aan God kon vertellen en dat ik het ook in Zijn hand kon neerleggen. Ik wist zelf namelijk echt niet wat ik anders zou hebben moeten doen. Ik wist niet wat de toekomst zou brengen. Wel wist ik dat ik niet bang wilde zijn. Ik wilde op God vertrouwen en wilde vertrouwen op Zijn plan.

Ik heb er met meerdere mensen over gesproken en ook om advies gevraagd hoe je anderen kan vergeven en niet verbitterd kan raken. Dit ging vooral om de andere mensen die hierbij betrokken waren. Ik had wel al besloten om hem te vergeven en ik wilde graag vrienden blijven. Echter, er was nog steeds angst en toen ik terugkwam wist ik ook niet zo goed hoe ik weer contact kon opnemen. Ik wilde mezelf blijven beschermen en vertelde mijzelf dus ook dat het nooit wat zou kunnen worden. Maar ergens wilde mijn hart toch connecten. Ik kon het zelf niet echt verklaren, maar dat was best een zware tijd. Ik voelde me neergeslagen en zwaar en kon het niet goed verklaren. Uiteindelijk hebben we besloten om er toch nog een keer goed over te praten en dit luchtte al veel op.

Het is zo mooi om te zien hoe God hier iets moois van heeft kunnen maken. Door de kracht van vergeving en liefde hebben we samen besloten dat we het toch wilden proberen. Vooral in het begin voordat we deze beslissing maakten was het een proces van vele gesprekken en alle kaarten op tafel leggen, maar God heeft hier zeker doorheen gewerkt. God heeft mijn hart verzacht en God heeft hem geduld gegeven om mijn vertrouwen terug te winnen. Door al deze gesprekken heen, ook al waren het soms best lastige gesprekken, liet het mij al inzien dat wij moeilijke gesprekken aankunnen. Het gaf mij vertrouwen dat als we hier samen doorheen konden gaan, dat we ook verder kunnen gaan. Het gaf mij een glimp van hoe wij samen problemen zouden oplossen in de toekomst. Doordat we vanaf het begin al moeilijke gesprekken hadden, merkte ik ook dat het een veilige omgeving was om te kunnen delen wat ik dacht en hoe ik mij voelde en dit heb ik alleen maar meer mogen ervaren in de weken erna. Ik merkte het ook vooral in het geduld en de vriendelijkheid die hij naar mij toe uitte. Dat hij mij accepteert zoals ik ben, of ik nou vrolijk, verdrietig, boos, angstig of wat dan ook ben, hij zei dat hij er voor mij zou zijn en zou blijven en dit heeft hij ook waargemaakt. Wel hebben we het rustig aan gedaan, om elkaar goed te leren kennen en ook om God de tijd te geven om in ons te werken en om te genezen wat gebroken was.

Lieve zus, God kan alles helen en ik wil je aansporen om te vertrouwen op Gods tijd. Hij weet het altijd beter en Hij weet ook waarom je zou moeten wachten. Of dit nou gaat om het wachten op een relatie, of het wachten op een baan, of voor goede vrienden om je heen of totaal iets anders. Gods tijd is altijd het beste en Hij weet ook wanneer jij er klaar voor bent om het te ontvangen. Ik denk eerlijk gezegd dat ik vorig jaar misschien ook nog niet klaar zou zijn geweest voor een relatie, want ik merkte nu ook nog dat er nog wat dingen van het verleden zaten die in de weg konden zitten. Er waren meerdere keren dat ik weg wilde rennen, maar gelukkig waren er goede vriendinnen om mij heen die dat doorzagen en mij erop aanspraken. Verder was er ook vrede, waardoor ik toch bleef. De vrede van God en Zijn stem dat het oké was. Een goede vriendin zei tegen mij: 'God is jouw hart aan het beschermen, dus jij kan loslaten en op God vertrouwen.' Dit heeft mij geholpen om mijn hart voor hem te openen. De eerste keer in mijn leven dat ik mijn verbindingsangst heb kunnen overwinnen. Alleen maar door de kracht van Gods liefde. Hierdoor heb ik ook niet alleen hem in mijn hart mogen laten, maar ook anderen binnen kunnen laten en mijn echte ik kunnen laten zien. Dit geeft zoveel vrijheid lieve zus, om je niet altijd sterk te hoeven voordoen, maar echt volledig jezelf kan zijn bij de mensen om je heen.

Wat ik verder ook deed en wat mij persoonlijk heel erg hielp was om twee journals van gebeden bij te houden. Een van de journals was voor gebeden voor mijn eigen hart en om God om hulp te vragen om in mij te werken. Om mensen te vergeven, om dingen uit het verleden los te laten, om mijn hart te helen en om mij voor te bereiden op een relatie als het hierop zou uitlopen. De andere journal was voor gebeden voor hem. Gebeden om hem voor te bereiden en te genezen van alles uit het verleden. Gebeden om hem de leiding te laten nemen en gebeden voor hem persoonlijk.
Hier probeerde ik iedere dag een gebed in te schrijven, en elke keer als ik dit deed, voelde ik zo'n vrede over de hele situatie dat ik het aandurfde om die stap te zetten.
Op de dag dat hij mij vroeg om zijn vriendin te zijn, had ik in beide journals 40 gebeden geschreven. Hoe mooi is dat? 40 staat voor voorbereiding, verwachting en volhouden.

Het mooie hiervan was ook, dat zelfs voordat hij het mij vroeg, ik van binnen al wist dat ik graag zijn vriendin wilde zijn. Er zat geen twijfel meer in mij. God had zo erg door mij heen gewerkt en mij genezen van mijn verbindingsangst en mijn vertrouwen in hem hersteld. Ik wist vanaf het moment dat ik besloot het toch te proberen, dat het begin niet makkelijk zou zijn, en dit was ook zo. Er zijn zeker momenten geweest dat ik de pijn nog voelde, maar gelukkig is mijn vriend een van de liefste mannen en is hij er altijd voor mij. Hij blijf zeggen dat het oké is dat ik voel wat ik voel. Dat ondanks we het waarschijnlijk niet kunnen veranderen, het oké is om de pijn te voelen als dat er is. Maar om er dan ook vooral over te praten en dit te delen, zodat ik het niet alleen hoefde te dragen. Zelfs als hij er niks aan kon doen, wilde hij graag de last en pijn met mij meedragen. Hij is iemand waar ik volledig mijzelf bij kan zijn, waarbij ik mijn verdriet niet hoef te verbergen en iemand die naast mij wil staan in het proces van heling.

En gister hebben we mogen vieren dat we nu één maand officieel samen mogen zijn! Hoe goed is onze God?
God heeft mij zo gezegend dit jaar, door meerdere aspecten en gebeurtenissen heen. Hij is een goede God en een liefdevolle Vader en Hij heeft altijd een plan!

Hiermee wil ik jou ook bemoedigen lieve zus. Dat zelfs wanneer de situatie wellicht uitzichtloos lijkt, dat God aan het werk is. Misschien verandert jouw situatie niet, maar is God bezig met jou te veranderen. Om je van binnenuit te genezen en om je vertrouwen weer op Hem te zetten. Hoe dan ook, God is altijd aan het werk en Hij zal je nooit laten vallen. Blijf op Hem vertrouwen. Hij heeft altijd een plan en Hij weet wat het beste voor je is.

Hij houdt van je lieve zus.

Houd hoop, houd vol en blijf God zoeken. Blijf dichtbij Hem en laat God werken in jouw hart en in jouw leven.

Veel liefs,

Jennifer

Bijbelverzen ter bemoediging:

"En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn." - Romeinen 8:28, HSV

"En zalig is zij die geloofd heeft, want wat haar van de kant van de Heere gezegd is, zal volbracht worden." - Lukas 1:45, HSV
Hoe mooi zal het zijn als dit ook over ons gezegd kan worden, omdat we net zoals Maria geloven wat de Heer ons heeft gezegd?


Deze overdenking is geschreven door Jennifer. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.

Heb je deze al gelezen?