De gemeente Pergamus. Heb je er weleens van gehoord? Het is een christelijke gemeente die ontstond in de eerste eeuw na Christus. Een lange tijd geleden dus! In Openbaringen 2: 12 - 17 schrijft Johannes een brief naar deze gemeente, met woorden van Jezus. Pak dit Bijbelgedeelte er eens bij, zodat je het gedeelte eens goed door kan nemen. Want de waarschuwende woorden die geschreven worden, klinken wel heel erg herkenbaar voor de tijd van nu. Tenminste, voor mij. Misschien ook wel voor jou…

De gemeente Pergamus
Pergamus is een stad die honderden jaren geleden een gigantisch bruisend leven kende. Het was een stad die te vinden was in het tegenwoordig bekende land Turkije. Het stond bekend als een stad vol afgodendienst. Het lag wat hoger gelegen op een heuvel en was het centrum van de keizerverering. Ook stonden er veel tempels voor belangrijke grote goden van die tijd. Van heinde en verre kwamen mensen naar deze machtige stad om hun goden te vereren. In Openbaringen 2 laat Jezus dit dan ook niet onbenoemd. Vers 13: 'Ik weet waar u woont, namelijk waar de troon van satan is'.

De gemeente leefde dus op een plek vol verleidingen. Door deze woorden (vers 13) op te laten schrijven, bevestigt Jezus dat Hij de gemeente kent en precies weet wat voor verleidingen zij doormaakt!

Als je naar je eigen leven kijkt, de maatschappij waarin je leeft of alle dagelijkse keuzes die je maakt, kan je je misschien enigszins herkennen in de situatie van deze gemeenteleden. Natuurlijk op een hele andere manier, maar ook vandaag de dag kampen we als christenen met allerlei verleidingen om ons heen. Ook vandaag de dag worden we zo vaak uitgedaagd om wijs om te gaan met allerlei verleidingen die op ons afkomen. Het lijkt dichterbij dan ooit. Met YouTube op je telefoon is de pornografie niet ver meer te zoeken, egoïstisch handelen is iedere dag weer een valkuil, of misschien zijn je vrienden/vriendinnen soms een bron van verleiding en brengen ze je geregeld in situaties waar je eigenlijk ver vandaan zou willen blijven. Verleiding dus. De gemeente in Pergamus werd er dagelijks mee geconfronteerd, en jij in jouw eigen leven waarschijnlijk ook!

"Ik ken uw werken en weet waar u woont, namelijk waar de troon van de satan is. U houdt vast aan Mijn Naam, en u hebt het geloof in Mij niet verloochend, zelfs niet in de dagen van Antipas, Mijn trouwe getuige, die gedood werd bij u, waar de satan woont." - Openbaring 2:13, HSV

God richt zich hier op de gemeente in Pergamus en laat zien dat Hij de gemeente kent door verschillende kenmerken van hen op te noemen. Hij kent hun moed en de standvastigheid van hun geloof. Dat kan je lezen in vers 13. God noemt zelfs de persoon Antipas, waarschijnlijk een bekende man uit de gemeente, die gedood is. Hij bemoedigt de gemeente door te laten zien dat Hij precies weet waar ze wonen, wat er gaande is en waar de gemeente doorheen gaat. Want God ként de Zijnen! (Psalm 139: 1,2)

Maar God wijst de gemeente ook terecht. Hij zegt (in vers 14) dat er ook mensen aanwezig zijn die meegaan met de afgodendiensten in de stad. Daarbij verwijst God naar een verhaal uit Numeri 22 over Bileam en Balak. Dit verhaal is interessant om eens verder te lezen. God verwijst hier naar een situatie waarbij Israëlitische mannen zich vermengden met Moabitische vrouwen en zich daardoor afwendde tot de afgodendienst. Oftewel: ze gingen samenleven met heidenen en raakten daardoor de weg van God kwijt. Vanaf vers 14 zien we dat deze situatie wordt aangehaald en dat Johannes hen, namens Jezus, schrijft dat de gemeenteleden die dat doen zich daarvan moeten bekeren! Ze moeten niet samensmelten met de afgodendienst. Ze mogen niet van twee walletjes eten, maar moeten volledig leven voor God! Ze moeten de strijd aangaan door zich af te keren van het kwade.

''Ik ken uw werken en weet waar u woont, namelijk waar de troon van de satan is. U houdt vast aan Mijn Naam, en u hebt het geloof in Mij niet verloochend, zelfs niet in de dagen van Antipas, Mijn trouwe getuige, die gedood werd bij u, waar de satan woont.'' - Openbaringen 2:13, HSV

Voor vandaag
God noemt de kenmerken van de gemeente, Hij weet precies wat er speelt en noemt zelfs een gemeentelid bij naam om te laten merken dat Hij ieder bij naam kent. Hij kent hun zwakten, valkuilen, maar ook hun geloof en trouw aan God. Hij is aanwezig en ziet wat er met Zijn kinderen gebeurd.

God kent jouw zwakten. Hij weet op welke gebieden je in je leven worstelt met verleiding. Hoe je soms zo in gevecht kan zijn met je eigen gedachten, hoe je kan balen van de woorden die je zegt. Hij weet wanneer je jezelf op een negatieve manier toespreekt. Hij ziet hoe je met afwijzing en verdriet omgaat en hoe verkeerde patronen je daarin op een ongezonde manier troosten. Hij ként je. Je sterkte én je zwakte.

Ondanks deze strijd spreekt God de gemeente duidelijk toe; er zijn mensen die niet leven naar Gods wil. Maar bij God is er géén ruimte voor een halfslachtig christenleven. Je leeft volledig uit genade of je leeft dat niét. Een middenweg bestaat niet. En daarom spreekt God in vers 14 deze specifieke personen duidelijk toe: 'Bekeer u!'

''Maar Ik heb enkele dingen tegen u, namelijk dat u daar mensen hebt die zich houden aan de leer van Bileam, die Balak leerde voor de Israëlieten een struikelblok neer te leggen, opdat zij afgodenoffers zouden eten en hoererij bedrijven.'' - Openbaringen 2:14, HSV

Ook vandaag de dag spreekt Jezus deze woorden tot jou. 'Bekeer je'. Hij roept je op om je (opnieuw) te richten op Hem. Wat een genade dat vandaag die oproep (opnieuw) klinkt in je leven! Misschien roepen deze woorden je op om je leven voor het eerst aan Christus te geven. Om je zonden te belijden en je te richten op Hem. Het kan ook zo zijn dat het gaat om specifieke zonden in je leven. Ook dan kan de oproep klinken 'bekeer je'. Sommige gemeenteleden in Pergamus moesten zich bekeren van het samensmelten met de heidenen in de stad. Ze hadden Christus niet meer op nummer één staan in hun leven, maar dreven langzaam af. Christus waarschuwt, een roep die ook vandaag nog klinkt: 'Bekeer je en laat je niet meegaan in heidense verleidingen'.

Aan het einde van de brief aan deze gemeente sluit Jezus af met bemoedigde woorden. Woorden van hoop en aansporing voor Zijn kinderen in deze heidense wereld. Hij heeft hen laten zien dat Hij hen kent, bij naam kent! Hij heeft hen aangemoedigd om zich tot Hem te bekeren en van hun slechte daden weg te gaan. En dan geeft Hij als laatste deze woorden nog mee: 'Wie oren heeft, laat hij horen wat de Geest tot de gemeenten zegt'.

Dus hoor wat de Geest tot je spreekt! In deze brief was het duidelijk voor de mensen uit de gemeente: de Geest had gesproken dat ze zich niet meer moesten inlaten met de afleidingen van de heidense wereld in hun stad. Ze moesten luisteren naar wat de Geest tot hen sprak. Voor ons geldt die opdracht ook iedere dag opnieuw: luister naar wat de Geest tot je spreekt! Door Gods Woord, in gebed, door mensen om je heen en in je gemeente. Op allerlei manieren is Zijn Geest te verstaan. Maar je moet wel bereid zijn om Hem te willen horen!

Beloften ter bemoediging
In dezelfde tekst lezen we twee beloften: wie overwint zal God van het 'verborgen manna' te eten geven en zal Hij een 'witte steen met een nieuwe naam' geven. Het verborgen manna verwijst naar het eeuwige leven. Het is als het ware het tegenovergestelde van al de offermaaltijden die de gemeente van Pergamus in deze wereld als verleiding ervaart. Tegenover de grote hoeveelheden, de dronkenschappen en al het gebrek aan zelfbeheersing tijdens de afgodenmaaltijd belooft God het verborgen manna: het voedsel dat je eeuwige leven zal geven. Het manna verwijst terug naar het Oude Testament waarbij de Israëlieten bij de uittocht uit Egypte jarenlang door de woestijn gingen en God voor hen zorgde door iedere dag precies genoeg manna te geven. Precies genoeg, verzadigd, gezond. God zorgt voor ons door ons te geven wat we nodig hebben.

De 'nieuwe naam' verwijst naar het vernieuwde leven, met een nieuwe identiteit op de nieuwe aarde. God zal je volledig kennen en je zal jezelf volledig gekend weten door Hem. Hij geeft je een nieuwe naam, een naam die volledig bij je past omdat Hij weet wie je bent. Als je de goede strijd strijdt, kom je thuis bij Iemand die zoveel van je houdt en je nog beter kent dan dat je jezelf kent.

De 'witte steen' is waarschijnlijk een verwijzing naar het rechtssysteem van vroeger. Als je vrijgesproken werd, kreeg je vroeger een wit steentje. Als je schuldig werd verklaard, kreeg je een zwarte steen.

Op verschillende manieren maakt God hier duidelijk dat als je overwint je bij Hem thuis gehaald wordt en je eeuwig leven ontvangt in volledige liefdevolle verbinding met Hem.

De geestelijke strijd en overwinning
De gemeente van Pergamus wist waartoe ze werden opgeroepen. Ze werden opgeroepen om zich te bekeren van een halfslachtig christenleven. Ze moesten volledig leven voor God, door Zijn kracht. En ze zouden beloond worden als ze dat zouden doen. Met eeuwig leven, volledige liefde en genadige rechtvaardigheid.

God roept ook jou op om volledig voor Hem te leven. Om de goede strijd te strijden, met de kracht van de Heilige Geest, wetend dat de strijd overwonnen is dankzij Jezus Christus!

En… Herken je je een beetje in de situatie van je broeders en zusters? Waarvan roept Christus jou op om je te bekeren? Bekeer je, en hoor wat de Geest tot je spreekt. Want Christus is het zó waard en zegent je met rijke beloften. Weet dat het vooruitzicht hoopvol is!

Deze overdenking is geschreven door Thirze. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.