"Bemoedigen is het belangrijkste wat een christen voor een geloofsbroer- of zus kan doen". Het waren de woorden die een spreker zei tijdens een dienst, en ze raakten mij. Misschien wel omdat ik zelf zo houd van bemoedigen en het zelf ook zo gebruiken kan in mijn (geloofs)leven...

Maar als ik op mijn leven reflecteer, moet ik eerlijk zijn dat ik het niet vaak meemaak dat vrienden mij bemoedigen en aansporen om op Christus te zien. Begrijp me niet verkeerd; Ik heb vaak genoeg een gesprek over het geloofsleven, of over God. Maar een moment dat iemand mij in mijn ogen aankijkt en zegt: "Gooi je twijfel weg, richt je ogen op Christus. Hij zegt zelf: Ik zal je niet begeven of verlaten. Kom, ik zal voor je bidden!" Hmm. Zo'n moment komt eerlijk gezegd bij mij niet vaak voor. En trouwens, als ik reflecteer op mijn eigen gedrag zijn die momenten ook vrij schaars volgens mij. Ik kan best weleens vergeten dat bemoedigen een gesprek is waarbij je de ander richt op God in plaats van dat je met diegene spreekt over God.  

"En nu hebben wij genadegaven, onderscheiden naar de genade die ons is gegeven: hetzij profetie, naar de mate van het geloof; hetzij dienstbetoon, in het dienen; hetzij wie onderwijst, in het onderwijzen; hetzij wie bemoedigt, in het bemoedigen; wie uitdeelt, in oprechtheid; wie leiding geeft, met inzet; wie zich over anderen ontfermt, met blijmoedigheid." - Romeinen 12:6-8

Wat is bemoedigen?

Bemoedigen in het christenleven heeft alles te maken met iemand richten op God en aanmoedigen in wanhoop. Als je iemand bemoedigt, richt je diegene op God zelf. Dan probeer je, met dank aan de kracht van Gods Geest, iemands ogen op te doen laten lichten. Omdat bemoediging iemand verder laat kijken dan de situatie waarin hij of zij verkeert. Het tilt iemand boven zijn of haar zorgen uit en richt iemands hart opnieuw op Christus. Als je iemand bemoedigt, breng je iemand bij Christus of wijs je iemand op Christus. En wat is er mooier dan dat? Wat is er belángrijker dan dat? Is datgene namelijk niet het enige wat we hier op aarde nog moeten doen; elkaar (telkens weer) op Christus wijzen? De Leidsman en Voleinder van ons geloof? 

Paulus bestempelt bemoedigen in Romeinen 12 zelfs als een gave die God je geeft! En een gave is (meestal) tot opbouw van anderen, dus wat zou het waardevol en krachtig zijn als we leren spreken en leven als bemoedigers. Want daardoor wordt het geloof van anderen opgebouwd! Bemoedig jij op die manier?

"Bemoedig elkaar daarom, en bouw de één de ander op, zoals u trouwens al doet." - 1 Thessalonicenzen 5:11

Help, hoe dan?

En ik weet het, bemoedigen kan lastig zijn. Misschien vind je het moeilijk om over het geloof te praten, of heb je het idee dat je echt naar woorden moet zoeken als je erover praat. Misschien voel je je heel machteloos, want wat kan jij zeggen tegen een ander wat opbouwend is? En trouwens, is het ook niet een beetje hypocriet om allemaal mooie dingen te spreken terwijl je zelf ook nog zo vaak de hoop verliest of de mist ingaat? Wie ben je eigenlijk om een ander te bemoedigen?

Tja, die gedachten zijn herkenbaar. Je laat je leiden door je vragen en houdt daarom je mond maar dicht. Maar eerlijk gezegd spreekt de Bijbel daar tegenin. Lees maar in 1 Tessalonicenzen 5:11. We krijgen een opdracht mee. Bemoedigen is niet voor niets een belangrijke opdracht!

We hebben de Heilige Geest gekregen om ons te verbinden met Christus, maar God heeft ons ook elkaar gegeven om op Christus te wijzen. Daarbij zijn we niet afhankelijk van indrukwekkende daden of inspirerende woorden. Maar dan vraag je je misschien af; hoe moet ik dit nu praktisch gaan uitvoeren? Voor het antwoord op die vraag kiezen we een aantal voorbeelden van Bijbelse inspirators uit. 

Hoewel de Bijbel vol staat met bemoedigende voorbeelden, brengen Jonathan, Paulus, Nehemia, Jozef en Jezus je misschien op een idee; 

Vriendschappelijke bemoediger Jonathan

Jonathan bemoedigt zijn vriend David in 1 Samuël 20 door woorden van vriendschap, trouw en liefde uit te spreken. In een periode dat David werd achtervolgd door Saul, is Jonathan als bemoediger aan zijn zij. Hij denkt mee in oplossingen, maar laat ook zijn liefde voor David zien. David en Jonathan sluiten een verbond om voor elkaars familie te zorgen als een van hen overlijdt. Ze laten het verdriet er zijn, nemen daar de tijd en ruimte voor (1 Samuël 20: 41-43), maar bemoedigen elkaar door beloften af te leggen. Nadat ze weer moed hebben gevat staan ze weer op en vervolgen ze hun weg. 

Onderwijzende bemoediger: Paulus

Ook Paulus is een bekende bemoediger; in al zijn brieven spreekt hij woorden van hoop en schijnt hij het licht op Christus. De grote taak van een bemoediger! Het gaat er niet om dat je jezelf profileert, maar dat je iemand op Christus wijst en hoop geeft. Een bemoediger geeft water aan een woestijn wandelaar. Biedt hoop aan wanhopigen. De christenen aan wie Paulus schreef haalden kracht en wijsheid uit de woorden van Paulus. Hernieuwde kracht om vol te houden!

Daadkrachtige bemoediger: Nehemia

Nehemia was ook een krachtige bemoediger. Hij was degene die het voortouw nam om de stad Jeruzalem weer op te bouwen na de lange Babylonische ballingschap. In een tijd van diepe wanhoop bracht hij hoop! Ondanks de vele aanvallen van vijanden bleef hij standvastig en vertrouwde hij op God. Door die houding aan te nemen bemoedigde hij anderen, misschien niet eens door woorden maar juist door daden! Door te laten zién dat hij op God vertrouwde!

Misschien kan jij met je daden ook wel laten zien dat je tegen de alledaagse stroming ingaat. Op welke manier kan jij met je daden anderen bemoedigen? Een kaart, een knuffel of je vreugde en radicaliteit voor God? Bemoedig anderen er maar mee!

Woordeloze bemoediger: Jozef

Bij een bijzonder, en misschien wel een onverwacht, voorbeeld van bemoedigen zónder woorden stuit ik op Jozef. Jozef, de onderkoning van Egypte, gaf zijn broers de opdracht om zijn lichaam, als Israël zou vertrekken uit het land Egypte, mee te nemen en te begraven in het land dat God het volk zou aanwijzen. Een boodschap van groot geloof en profetie van Jozef. Van generatie op generatie werd het doorverteld: als er ooit een dag komt dat we naar een ander land trekken dan moeten we het lichaam van Jozef meenemen en daar begraven!

Toen de dag kwam dat het volk Israël uit Egypte vertrok, werd er dan ook daadwerkelijk gehoor aan gegeven: men nam Jozefs lichaam mee de woestijn in. Veertig jaren heeft het volk Israël voor het lichaam van Jozef gezorgd. En misschien was het lichaam van Jozef de stille, woordloze getuige dat het nieuwe beloofde land er daadwerkelijk zou komen. Misschien was het een bemoedigend beeld om te zien dat ze al zover gekomen waren, dat ze het hartsverlangen van Jozef konden gaan vervullen. Misschien was het een stille getuige dat men dóór moest, dat men overleven moest, dat men niét moest terugkeren naar Egypte. Jozef bemoedigde het volk met zijn hartsverlangen, profetie én zijn geloof: God zou doen wat Hij beloofd had en zou hen doen terugkeren naar het beloofde land!

Welke beelden of verhalen bemoedigen jou om naar de Toekomst te zien? Welke tekenen zie jij vandaag de dag die je richten op het Eeuwige Jeruzalem? Welke daden van God kan jij vertellen aan anderen zodat Gods trouw en liefde zichtbaar wordt? Zodat de hoop in harten blijft branden? Zomaar wat praktische voorbeelden rondom het voorbeeld van Jozef!

Krachtigste Bemoediger: Jezus Christus

En zo komen we terecht bij de krachtigste bemoediger van de wereldgeschiedenis: Jezus Christus. Zijn komst naar de wereld bracht moed aan de hele mensheid. Geloofsmoed. Waarom? Omdat Hij hoop bracht! Gods verschijning aan de mensheid bracht (beginnend) herstel en wees de schepping op verlossing! Hij vertelde door Zijn komst alleen al: Ik zie jullie. Ik red jullie. Immanuël: God is (Ik ben) met jullie!

Jezus bracht bemoediging door Zijn verschijning, maar ook door Zijn woorden en daden. Hij sprak woorden van perspectief. Richtte de harten op een groter Koninkrijk. Genas zieken. Verbrak de duisternis en verzekerde zo de genade van God.

Als we naar Hem kijken, zien we de grote Bemoediger en mogen we ons bemoedigd weten. God heeft alles in Zijn hand. Hij bemoedigt ons tot we Thuis zijn. Brengt mensen op ons pad. Melodieën van toekomstmuziek in onze gedachten. Woorden van hoop in onze dagen. Hij alleen weet wat ons het sterkst bemoedigt en hoe Hij onze harten raken kan. Is die gedachte op zichzelf al geen bemoediging?

En nu?

Bemoediging is dus een van de belangrijkste opdrachten die we als christen op ons kunnen nemen. Want wat hebben we bemoediging nodig in deze wereld, vind je niet? Dus alle dank aan God die ons bemoedigen wil door Zijn Woord en Geest en die ons door Zijn Geest wil gebruiken om onze broers en zussen in het geloof te bemoedigen!

Dan resteert er eigenlijk nog maar één vraag: wie mag jij vandaag bemoedigen?

Deze overdenking is geschreven door Thirze. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.