Winkelwagen
0
0,00 €
22-10-2024
Eerbare kleding | Onze reis
27-02-2020
Wij, Marjon en Marlies hebben het er de afgelopen jaren samen vaak over gehad. Over kleding. En niet omdat we zulke enorme shopaholics zijn, maar omdat we aan het denken waren gezet door wat in de Bijbel staat over kleding. In de Bijbel staan namelijk best veel teksten over kleding, maar de vraag is wat je met al die teksten moet en wat dit betekent voor je eigen kledingkeuze. Bij ons beiden ontstonden veel vragen en dilemma's en vandaag willen we jou daarin meenemen. Misschien heb je nog nooit over de relatie tussen christen-zijn en kleding nagedacht of misschien heb je dat wel en heb je ook allerlei vragen. We hopen je aan het denken te zetten of je te laten realiseren dat je niet alleen bent.
Hoe onze reis begon
Marjon:
Mijn ouders waren hier vroeger best wel duidelijk in. ze vonden bepaalde dingen niet netjes en zeiden dat dan ook. Maar ik vond het vaak onzin. Toch begon een aantal jaren later mijn reis met betrekking tot eerbare kleding. Mijn zoektocht naar Gods wil en weg hierin. Ik ontdekte dat ik best wel veel waarde hechte aan de mening van anderen over mijn kleding. Maar ook merkte ik dat ik er bevestiging uithaalde wanneer iemand mij aantrekkelijk vond in bepaalde kleding. Ik heb hier veel fouten in gemaakt en veel strijd mee gehad, en nog steeds blijft het een valkuil voor mij.
Marlies:
In tegenstelling tot Marjon, was ik nooit zo bezig geweest met kleding in relatie tot de Bijbel. Mijn ouders hadden hier vast wel ideeën over, maar niet zoals Marjons ouders dat hadden en in de kerk had ik hier ook nog nooit iemand over gehoord. Toen ik de eerste paar keren in de gemeente kwam waar Marjon heenging, viel me op dat vrouwen bescheiden gekleed waren en bedekkende kleding droegen. Sommigen hadden ook omslagdoeken om hun hoofd mee te bedekken, dat had ik nog nooit gezien. Een ander zou het misschien ouderwets vinden, maar ik vond het bijzonder dat het geloof van de vrouwen ook in hun kleding een rol speelde en dit heeft me aan het denken gezet. Als ik aan het denken gezet word of tot een bepaalde overtuiging kom, wil ik daar graag wat mee. Dus zo gebeurde het. Marjon had hier al meer over nagedacht dan ik, maar had hierin wel verschillende worstelingen en vragen, samen hebben we veel gepraat en zijn we hier praktisch mee bezig gegaan.
Wat vraagt God van ons?
In de Bijbel staat van alles over kleding! Een paar voorbeeldjes van teksten zijn: Deuteronomium 12:11-12, Prediker 9:8a, 1 Timotheüs 2:9, 1 Korinthe 11:5-16. Die kun je op je eigen gemakje eens lezen om een idee te krijgen, mocht je niet bekend zijn met het onderwerp kleding in de Bijbel.
Bij sommige van die teksten over kleding kun je je afvragen of de voorschriften niet afhankelijk waren van de cultuur in die tijd en op die plaats en het is sowieso belangrijk om de context van een tekst goed te begrijpen. Je kan alle regels natuurlijk overnemen en dat mag je voor jezelf bepalen, maar misschien is het beter om het gedachtegoed en het doel achter de regels te begrijpen, op die manier kun je kijken hoe dit toe te passen is in de tijd en cultuur waarin wij leven.
De struggle
Marjon:
Eerbare kleding, wat houd dat praktisch eigenlijk in? Deze vraag heb ik mezelf vaak gesteld. Een bikini is dat dan wel eerbaar? Nou ja, dat is toch alleen maar met zwemmen. Maar hoe zit het met een kort broekje? Ach, dat is alleen maar zomers. Oké maar kan een strakke broek waarbij je alle vormen ziet dan wel? Nou, negen van de tien keer heb ik toch iets langs erover. Ik had allerlei vragen en strijd rondom dit onderwerp. Herken je deze strijd en gedachten?
Samen met Marlies ben ik gaan nadenken over wat eerbare kleding inhoud maar vooral ook hoe ik dat praktisch kon invullen. Ook heb ik mijn vriend gevraagd over hoe hij dit zag als man. Hieruit heb ik een aantal richtlijnen voor mezelf gesteld:
Bij een strakke broek draag ik een lang vest
Geen croptops
Geen zichtbaar decollete
Bij zwemkleding een shortje aan en een net bovenstuk
Geen strakke korte broekjes
- Geen minirokjes of jurkjes
Ik dacht dat het wel makkelijk zou zijn nu ik richtlijnen had voor mezelf. Maar ik merkte dat ik heel veel strijd had op dit gebied en nog steeds mijn bevestiging haalde uit wat anderen vonden over mijn kleding. Wanneer ik merkte dat anderen mij aantrekkelijk vonden in die kleding haalde ik hier nog steeds bevestiging uit. 'Hoe kom ik hier vanaf Heere?', bad ik vaak. Aan de ene kant wilde ik anderen niet tot zonde brengen door verleidelijke kleding aan te trekken. Maar aan de andere kant: het is toch hun verantwoordelijkheid, ik hoef me toch niet aan te passen? Ik mag toch gewoon aantrekken wat ik zelf wil?
Marlies:
Met dit onderwerp bezig gaan vond ik uitdagend, maar tegelijk ook lastig. Ik vond het lastig om anders te denken dan een groot deel van mijn omgeving, die zich hier totaal niet mee bezig hield. Soms dacht ik: 'Ach dit maakt niet zo veel uit.' Maar dit gebruikte ik puur als excuus om mijn eigen wil te kunnen doen. Ik hoefde echt geen bergen aandacht te krijgen, maar ik vond het echt niet erg wanneer anderen de mooie punten van mijn lichaam zagen. Je hoeft natuurlijk niet je hele lichaam te verbergen, maar ik denk wel dat je moet opletten met waar je de aandacht naartoe trekt.
Daarnaast was het ook een uitdaging om met mijn kledingkast elke dag weer zo'n eerbare outfit te maken. Soms vond ik dat moeilijk gedoe en gaf ik toe: 'Het zal wel, zo'n ramp is het niet'. Op andere dagen vond ik dit juist leuk en merkte ik dat ik veel creatiever werd in mijn kledingkeuze.
Een andere mindset
Marjon:
Zoals ik al schreef had ik vaak de gedachte dat mijn kleding, mijn keuze was en dat ik me niet hoefde aan te passen voor anderen. Tot ik deze tekst las:
''Laten wij dan niet langer elkaar oordelen, maar oordeel liever dit: de broeder geen aanstoot of oorzaak tot struikelen te geven''
- Romeinen 14:13, HSV
Toen ik dit las besefte ik dat het twee kanten heeft. Het is de verantwoordelijkheid van ons om geen aanstoot te geven en de verantwoordelijkheid van de ander om niet in zonde te vallen. Dus het is zeker ook mijn verantwoordelijkheid om ook met betrekking tot mijn kleding rekening met de ander te houden. Ook al betekent dit vaak ook dat ik mijn eigen verlangens moet opgeven. Ons hoogste doel hier op aarde is om God alle glorie te geven, dus ook door onze kleding. Deze tekst spreekt hierover:
''Of u dus eet of drinkt of iets anders doet, doe alles tot eer van God''
- 1 Korinthe 10:31, HSV
Aan het begin vond ik het een uitdaging om kleding te zoeken die binnen mijn richtlijnen viel en ook nog leuk was. Ik had het idee dat die kleding er bijna niet was maar steeds meer ben ik gaan beseffen dat het afhing van mijn mindset. Steeds meer kwam het verlangen in mijn hart om mij echt te kleden tot Glorie van God en met dat verlangen was er zoveel leuke kleding te vinden! En echt soms is het nog steeds een strijd als ik zo'n leuk kort broekje of croptop zie. Maar telkens richt ik mij dan weer tot God: Heer alles tot Glorie van Uw Naam!
Marlies:
Ik schreef al dat ik geloof dat je moet opletten waar je de aandacht naartoe trekt. Wat mij hielp is inzicht in hoe het mannenbrein werkt, daarnaast zat een groot deel in een andere focus en opoffering. Ik wil God eren met mijn leven, met mijn hele leven en dus ook met mijn kleding. Dat betekent dat het allereerst niet om mijn eigen wil gaat, maar om Gods wil, zodat Hij geëerd wordt door mijn kledingkeuze en de aandacht dus naar Hem gaat en niet naar mij.
Toen ik al even bezig was met eerbare kleding en ik daar in de zomer ook wat meer op was gaan letten, ging ik op een dag in de zomervakantie, naar een winkel om een kleine boodschap te doen. De rest van deze warme zomerdag hing ik thuis rond en had ik een kort broekje aan. Toen ik in bij de winkel liep, voelde ik me opeens enorm bekeken en naakt. Ik zag er (in ieder geval qua kledingkeuze ;) ) echt niet raar uit in vergelijking tot anderen, maar ik was me opeens erg zelfbewust. Niet omdat ik onzeker ben over mijn lichaam of me schaam voor mijn lichaam, maar ik was dit niet meer gewend en geloof ook dat God me in dat moment even stil wilde zetten om me bewust te maken van hoe ik gekleed was. Ik geloof echt dat God je gedachten gaat veranderen wanneer je Hem hierin met oprecht hart wil dienen. Zo staat het ook in Romeinen 12:
"Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst. En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is."
- Romeinen 12:1-2 HSV
Wat ons verder hielp
Wij zijn samen dit avontuur ingestapt en hebben veel steun aan elkaar gehad. We konden samen antwoorden zoeken op vragen, onze dilemma's delen en het leukste: nieuwe outfits bedenken! Een tip is dus om dit samen met iemand anders aan te gaan of te lezen van andere christenen die hiermee bezig zijn, zodat je niet alleen bent. Ik, Marlies, heb veel gehad aan de blogs en video's van Girl Defined en hellomodesty (beiden engelstalig).
Samen zijn we ook bepaalde uitdagingen aangegaan. We hebben bijvoorbeeld een keer de hele week alleen maar outfits gedragen met kledingstukken die we nooit droegen, om zo creatief te worden met onze kleding. Elke dag stuurden we elkaar een foto van onze outfit!
En nogmaals die mindset. Probeer dit alles niet te zien als regels of restrictie, maar als een leuke uitdaging!
Tot slot: Al zijn wij hier al even mee bezig, zijn er nog steeds momenten waarop we dit lastig vinden of dit onderwerp wat verwaarlozen, maar het wordt echt steeds vanzelfsprekender en daarmee makkelijker!
En nu verder
Met welke reden en voor wie kleed jij je op de manier waarop jij je nu kleed? Haal jij bijvoorbeeld bevestiging uit jouw manier van kleden? Of heb je nog nooit nagedacht over kleding en christen-zijn? We willen je graag uitdagen om hierbij stil te staan en om jezelf ook deze vraag te stellen: 'Ben ik bereid om ook dit onderdeel van mijn leven aan God over te geven?'
Ps. We hopen niemand door deze post persoonlijk aan te vallen, maar hopen wel dat je aan het denken gezet wordt. Wij hebben voor onszelf een aantal richtlijnen waarvan wij geloven dat God dit van ons vraagt. Echter hoeven deze niet voor iedereen hetzelfde te zijn en dus is het belangrijk dat je dit in gebed bij God brengt en Hem vraagt wat Zijn wil is voor jou hierin.
