In het water zie je mensen (soms heftig) met hun armen en benen bewegen om niet te verdrinken, maar het hoofd boven water te houden. Het lijkt de enige manier om niet regelrecht naar de bodem te zinken. Maar wat kunnen we er na een tijdje moe van worden! Stel je eens voor dat je altijd maar moet zwemmen zonder een moment pauze en zonder ooit aan land te komen. Bij de gedachte alleen al word ik moe.

Maar is dat niet wat we aan het doen zijn? Elke dag zwoegen om niet te verdrinken, in de wereld waar we zoveel mogelijk uit onszelf moeten halen om zo een betere status te krijgen. Trappen we niet steeds harder met onze benen en zwaaien we niet steeds harder met onze armen om zo de steeds sneller ontwikkelende maatschappij bij te houden? Om niet onder te doen voor de massa? Als mensen doen we er vaak alles aan om het doel te behalen dat we voor ogen hebben.

Misschien is het ons doel om de hoogste cijfers te behalen van de hele klas of om die ene wedstrijd te winnen. Neem eens een momentje om te bedenken wat jij graag bereiken wilt. De pijnlijke waarheid is dat wanneer mensen hun doel bereikt hebben, ze vaak nog niet tevreden zijn. We willen alsmaar meer! Nooit komen we aan wal, we moeten voor altijd blijven zwemmen en misschien moeten we nog maar eens wat harder gaan zwemmen. Pff... geen wonder dat we moe zijn!

Is er dan echt geen andere manier om niet te verdrinken? Zijn we vergeten dat we ook kunnen drijven? God vertelt ons in Zijn Woord dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Hij zegt dat we op Hem moeten vertrouwen. Hij zegt dat we niet hoeven te zwemmen! En dat we zelf niet beter hoeven te worden!

Alleen als we op God vertrouwen, komen we tot ons doel. God vertrouwen begint met het aangrijpen van de reddingsboei, namelijk Jezus. Dan komen we tot ons doel in Hem. We komen aan wal, waar we weer vaste grond onder onze voeten hebben; een vaste Rots, namelijk onze God.

"In God is mijn heil en mijn eer; mijn sterke rots, mijn toevlucht is in God."
-  Psalm 62:8, HSV

En nu verder

Je kunt zo makkelijk vergeten dat God voor je wil zorgen en dat je niet zelf hoeft te vechten om je hoofd boven water te houden. Bid met me mee of je weer echt mag gaan vertrouwen op God.

"HEERE, U bent een goede Vader. U hoeft het niet te doen, maar meer nog dan dat U zorgt voor de vogels, wil U zorgen voor mij. U kende mij al voordat ik bestond en U kent mij beter dan dat ik mijzelf ken. Er is niemand die beter weet, wat goed voor mij is. Toch zoek ik vaak mijn eigen weg en vecht ik vaak hard om mijn hoofd boven water te houden. Vergeef mij dat ik U zo vaak vergeet of denk dat ik het beter weet dan U. Ik wil me (opnieuw) aan U vastklampen, want ik red het niet om steeds zelf te zwemmen. HEERE, U belooft dat U met mij bent als ik door het water moet en U belooft me dat het water me niet zal overspoelen. Leid mij op de rechte weg en help mij door Uw Geest om steeds weer te zien en te vertrouwen op U. Amen."

Deze overdenking is geschreven door Marlies. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.