Ik had een plastic bekertje met aanmaakbier in m'n hand terwijl we dansend, zingend en pratend de nacht in gingen. Voor m'n gevoel was dit de tijd van m'n leven. Het voelde alsof ik de hele wereld aankon! Alhoewel het ergens ook leeg voelde en schuurde, maar dat probeerde ik te negeren. Het was alsof de muziek en de sfeer me vol maakten en tegelijk was ik nog steeds heel onzeker over alles wat ik deed. Hier kon ik dat overigens best goed verbergen. En het voelde eerlijk gezegd wel lekker om in te gaan tegen al die strakke christelijke normen. Was dit wat er bedoeld werd met vrijheid? Vierde je zo het leven? Ik haalde nog een paar wijntjes en een biertje voor mij en m'n vrienden. Niet veel later werd een nummer gedraaid dat fel tegen mijn geloof inging en werd ik stilgezet: "Is dit wel een plek waar ik kan zijn?"

Na die avond besloot ik dat dit geen plek meer was waar ik als christen thuishoorde. Het klopte niet met waar ik voor stond. En hoewel ik niet een enorm uitgaanstype was, besloot ik wel dat ik daarmee zou stoppen en dat ik niet mee zou gaan wanneer mensen me uit vroegen.

Afgelopen jaar vroeg ik eens rond onder mijn christelijke vrienden: "Wat vind je van uitgaan als christen, kan dat en waarom wel of niet?" De meesten vonden het niet zo'n probleem. Zolang je nog wist wat je deed en je niet opeens aan de lip van elke willekeurige jongen hing was het wel prima. Noem me een oma, noem me saai, ouderwets of bejaard, maar zelf ben ik daar iets radicaler in.

Ik moet toegeven, ik was niet echt die persoon die elk weekend ging stappen. En ik oordeel niet over je als je dat wel doet. Het pastte ook niet zo goed bij me, ik vind al die prikkels al gauw genoeg. En toch haalde ik er ook wel wat uit. Ik kon zo'n festival-sfeertje bijvoorbeeld best gezellig vinden en ik genoot ook van zingen en dansen op de muziek. Toch heb ik er 'nee' tegen gezegd, in het begin was dat nog wel eens moeilijk, nu heb ik niet zoveel vrienden meer die regelmatig een avondje stappen of een festival bezoeken. Ergens vraag ik me soms nog af of ik iets heb gemist omdat ik het uitgaansleven niet volledig heb ontdekt. Dan bedenk ik me weer waarom ik dit niet heb gedaan en besef ik me dat ik helemaal niks mis, maar juist enorm veel heb ontvangen en dat ik genoeg heb om van te genieten.

We schreven er laatst nog over, als christenen zijn we geroepen om in het licht te leven. In de voorbereiding van deze blog kwam de volgende tekst in me op:

"Vorm geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeenschappelijk met wetteloosheid, en welke gemeenschap is er tussen licht en duisternis? En welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial? Of wat deelt een gelovige met een ongelovige? Of welk verband is er tussen de tempel van God en de afgoden? Want u bent de tempel van de levende God, zoals God gezegd heeft: Ik zal in hun midden wonen en onder hen wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn. Ga daarom uit hun midden weg en zonder u af, zegt de Heere, en raak het onreine niet aan, en Ik zal u aannemen, en Ik zal u tot een Vader zijn, en u zult Mij tot zonen en dochters zijn, zegt de Heere, de Almachtige." - 2 Korinthe 6:14‭-‬18, HSV

Voor mij bepaalt deze tekst samen met wat andere teksten, de reden achter mijn keuze. We zijn als christenen tot het licht geroepen en hebben niks te maken met de duisternis en dat moeten we ook helemaal niet willen. Ik hoor genoeg christenen die twijfelen of het wel kan en die het voor zichzelf goedpraten. "Als ik niet te veel drink, dan kan het toch wel?" "Ja misschien is het niet goed, maar ik luister toch amper naar de muziek, ik ga voor de gezelligheid." "We hebben het gewoon gezellig, ik doe verder niks geks ofzo." Ik snap dat soort uitspraken wel, want hoe moeilijk is het als je weet dat je iets moet loslaten, waaruit je een hoop genot/plezier haalt. En hoe ontzettend moeilijk is het als al je vrienden gaan en jij zou moeten zeggen dat je ervan afziet. Daar heb je geen zin in.

"Raak het onreine niet aan" staat er in de tekst hierboven. Ik realiseer me dat ik nog niet heel specifiek heb benoemd wat die onreinheid is binnen uitgaan, stappen en feesten. Zoals ik in het begin al schreef, was voor mij vooral de muziek een grote factor. Ook muziek die misschien niet zo uitgesproken onbijbels is, kan donkerder zijn dan je denkt. Ik wil je aanmoedigen om je daar eens in te verdiepen en te bedenken of je dat wel moet willen. In veel muziek worden lust en losbandigheid volop geprezen. In de tekst uit 2 Korinthe staat dat Christus en Belial niet samengaan. Een snelle internetzoektocht leerde me dat Belial binnen het satanisme verband houdt met ware zelfstandigheid. In de Bijbel zien we dat hij verbandt houdt met het navolgen van eigen lusten en met verwarring. Ik denk dat Belial bij veel feestjes en op veel uitgaansgelegenheden, geprezen wordt. Door muziek, door dans, door het gebruik van alcohol en andere middelen (Efeze 5:18), en door losbandigheid. Als je van Belial bent, betekent dat dat je je losmaakt van God. Stel jezelf eens de vraag: brengt uitgaan me dichter bij God? Als dat niet zo is, raak het dan niet aan. Want wat niet heilig is, zorgt dat er afstand komt tussen jou en God.

Zelfs al draag je nette kleding, al beperk jij je hoeveelheid drankjes, al zing je niet mee.. je kan niet onbeïnvloed blijven. Het vlees is zwak. De sfeer die de muziek creëert en de donkerte waarin je je begeeft, vragen om een sterk geloof als je je niet wil laten meeslepen. Je moet een flinke voorraad olie mee hebben om daar te blijven branden, als je daar dan überhaupt op gefocust bent. Want je gaat niet uit om én een gezellige avond te hebben én om tegelijk iedereen in de club over Jezus en Zijn verlossingswerk te vertellen. Het gaat niet hand in hand.

Ik vraag me dus wel eens af of ik iets mis of heb gemist. En ik noemde al kort dat ik wist dat ik niks miste. Ik heb juist nu gevonden wat ik zoek. We willen graag zelfstandig zijn en eigen keuzes kunnen maken. En we zoeken heel wat af naar vervulling. Sommigen doen dat in uitgaan en stappen, anderen zoeken het in andere dingen. Uitgaan kan je lusten even lijken te vervullen. Je lust naar gezelligheid, je lust naar vrijheid. Maar als je zoekt op de verkeerde plaatsen, is het een zoektocht die eindigt in verwarring doordat het toch niet blijkt te vervullen zoals je hoopte of dacht. Of omdat het eerst wel lijkt te vervullen en je uiteindelijk steeds meer nodig lijkt te hebben. Ik hoop met mijn hele hart dat je God tot je bron maakt in de woestijn (of asfaltjungle) van het leven. Ik bid dat vreugde in Hem, je kracht zal zijn en dat je je beseft dat je niets mist, maar alles hebt, als je Hem als je Zaligmaker kent.

En nu verder

• Neem de komende week de tijd om over dit onderwerp na te denken en te bidden. Misschien moet je je visie vormen of bijstellen, misschien moet je bepaalde keuzes gaan maken. God wil je duidelijk laten zien wat Zijn wil is, zodat je niet hoeft te zitten met twijfels. En God wil je ook laten zien wie Hij is en dat Hij alles is waar je hart naar verlangd. Durf je dat te zien? Stel je hart er maar voor open! 
• Je bent nieuw gemaakt, je bent schoongewassen en door God heilig verklaard. Daarom vraagt Hij van je om niets aan te raken wat onrein is, het maakt je weer vies en dat past niet bij wie je geroepen bent om te zijn. Wil je meer weten over hoe je geroepen bent om te leven? Lees dan eens Efeze 4:17-5:21.

Deze overdenking is geschreven door Marlies. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.