Stop met piekeren, start met prijzen
De rode cijfers op je wekker vertellen je dat het 02:44 is. In het donker staar je naar het plafond boven je. Ergens in de verte hoor je het geluid van voorbij razende auto's. Je ligt hier al uren en hebt nog amper een oog dichtgedaan. Nu je stilligt en gestopt bent met al die dingen waar je overdag zo druk mee was, krijgen je gedachten de vrije loop. Ze nemen je over, je maakt je zorgen, je voelt je angstig. Het piekeren houdt je uit je slaap, gaat zijn eigen leven leiden en laat je ook overdag niet meer met rust. Het lijkt wel alsof je gevangen zit in je gedachten en meer en meer gaat je angst je leven kleuren.
Piekeren. Piekeren is als opgesloten zitten in een kooi. Je verlangt naar vrijheid en je wilt graag weer genieten, maar het lijkt wel alsof je niet weet hoe en het enige wat je kan doen is blijven nadenken over alles wat er gebeurt en alles wat er kan gebeuren. En hoe langer hoe meer je nadenkt, hoe verder je bij de oplossing vandaan gaat. Wanneer stopt dat brein toch met dat ongelofelijk pessimistische denken? Hoe ontsnap je uit die kooi die steeds dieper en donkerder wordt?
Ondanks dat we best weten dat piekeren ons niet verder brengt, maar ons vooral naar beneden sleurt, is het voor veel mensen (inclusief mijzelf) toch lastig om het niet te doen. En als we eenmaal in een staat van piekeren of sombere gedachten beland zijn, is het lastig om eruit te komen. Je weet niet goed hóe en als je eerlijk bent, voelt het wel vertrouwd en veilig om zo in je eigen hoofd te zitten.
Wanneer je in je leven tegen dingen aanloopt dan moet je daar wat mee. Je moet je verantwoordelijkheid pakken om te veranderen wat je veranderen kan, niet bij de pakken neer te gaan zitten en je niet te laten leiden door je omstandigheden of je over te laten nemen door je angstige of sombere gevoelens. Dat kan soms heel lastig zijn.
Vanaf onze geboorte en misschien daarvoor al wel, zijn er als het ware allemaal zaadjes in ons geplant. Zowel goede zaadjes van mooie bloemen, als ook zaadjes van dorens en distels. Misschien heb je door omstandigheden wel geleerd dat je niet zoveel kan doen, dat je machteloos bent en het geen zin heeft om te vechten. Of je hebt altijd alleen gevochten en bent afgemat, uitgestreden. Er zijn leugens in je geplant die je doen geloven dat je het niet kan, dat het niks wordt en dat je niks waard bent. Maar ook dan is de keuze aan jou. Blijf jij deze slechte zaadjes (ondertussen misschien wel grote planten met stevige wortels) water geven of stop je daarmee en laat je ze afsterven? Wanneer je wedergeboren bent dan leef jij niet meer, maar leeft Christus in jou. Hij is het leven in jou, Zijn waarheid is het goede zaad. En al die leugens die je hebt geleerd, zitten dat goede in de weg, ontnemen je de ruimte om Zijn levensadem in te ademen. Hij is de sleutel van die kooi van piekergedachten waar je in zit.
Misschien ben je wel vertrouwd geraakt met de doornen en de distels die zich hebben geworteld in je hart en die je hoofd zo vaak overwoekeren. Je kan ze er zelf niet zomaar uitrukken. Al die leugens over de wereld, de mensen om je heen en over jezelf, zijn zo verbonden geraakt met hoe jij jezelf kent. Dit is vertrouwd voor je en al weet je wel dat je moet stoppen met water geven, je durft niet. Elke dag sleep je het onkruid mee, geef je water door de leugens te (laten) bevestigen. Als het ware bestraat je je hart in de hoop dat nieuw slecht zaad de mogelijkheid niet heeft om te groeien, maar het onkruid komt tussen de stenen door en voor goed zaad is nu helemaal geen ruimte meer. Dit kun je zelf niet oplossen. Het onkruid eruit trekken is te pijnlijk en te beangstigend, je hart verharden werkt averechts. Er is een tuinman nodig die verstand heeft van zaken en niet gevoelloos alles omsnoeit om jou vervolgens in een golf van paniek je tuin weer in te laten zaaien met distels. Er is een tuinman nodig die weet welke bloemen en planten er in jouw tuintje passen. Er is een tuinman nodig die je het verschil leert tussen onkruid en goed zaad en je leert hoe je je tuintje goed verzorgt. Wat jij moet doen is het tuinhekje open doen, ook al schaam je je voor je overwoekerde tuin en had je uit schaamte en angst het liefst je hele tuin bestraat.
Ik verwacht dat ik je niet hoef uit te leggen wie ik bedoel als ik het heb over de tuinman. De God van leven wil in jouw leven werken. Je bent bedoeld om vrij te zijn, je bent Zijn kind en je mag op je Vader vertrouwen, Hij weet wat goed is voor jou. In je angst wil Hij dichtbij je zijn en mag je ontdekken dat Hij alles in Zijn hand heeft. Hij beproeft je niet boven jouw kunnen (1 Kor 10:13).
En ook wanneer je zelf geen invloed hebt op de situatie, heb je een keuze in hoe je ermee omgaat. Je hoeft geen strijd te vechten die al voor jou gestreden wordt, maar zorg wel dat je waakzaam blijft en bereid bent om de goede strijd te strijden. Zelf probeer ik elke keer wanneer ik ergens bang voor ben, het op te schrijven en Gods Woord er tegenover te zetten.
Je verheugen ongeacht je omstandigheden is een keuze, vertrouwen in alle onzekerheid is een getuigenis.
"Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn." - Johannes 8:36, HSV