Als Christenen horen we vaak dat we anderen moeten vergeven, net zoals God ons heeft vergeven. Dat we genade moeten hebben voor de ander, net zoals God genade voor ons heeft gehad. De genade van God gaat zelfs verder dan vergeving. God denkt niet eens meer aan onze zonden:

''Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen." - Kolossenzen 3:13 HSV

"Want Ik zal wat hun ongerechtigheden betreft genadig zijn en aan hun zonden en hun wetteloos gedrag beslist niet meer denken." - Hebreeën 8:12, HSV

Vergeving gaat samen met verwerking

Voor ons als mensen klinkt dat wellicht makkelijker dan gedaan. Bij vergeving komt ook verwerking kijken en dit is een proces. Verwerking is meer dan zeggen "ik heb je vergeven", het gaat ook om het loslaten van de pijn en gevoelens die het met zich meebrengt. Hoe ga je ermee om als je iemand in je gedachten al hebt vergeven, maar je hart het niet vergeten kan? Vergeven is een bewuste keuze die je maakt om de ander er niet meer op aan te kijken, maar dit is niet hetzelfde als vergeten. Hoe ga je ermee om als je iemand wil en hebt vergeven, maar je de pijn nog steeds met je meedraagt.

Ik herken dit en heb hier de laatste tijd veel over nagedacht. Meerdere keren heb ik voor een lange tijd onbewust de pijn met me meegedragen. Dan heb ik de ander wellicht al vergeven, maar het loslaten van de herinnering en hoe ik me erdoor voelde is nog lastig. Ik heb het vaak onderdrukt door te proberen er niet aan te denken. Maar de afgelopen tijd ben ik bezig om dingen wel te voelen, om ze zo te kunnen verwerken. Hierbij breng ik het bij God en leg ik het allemaal in Zijn handen. Zo laat ik Hem toe om door te werken in mijn hart. Ik wil je bemoedigen dat die stap maken, het neerleggen aan Zijn voeten, het waard is. Daar vinden we echte vrijheid in. Het loslaten geeft de ruimte waarin God je kan vullen met Zijn vrede en Hij je van binnenuit kan genezen van al je wonden. Je mag al je zorgen aan Hem geven, want Hij zorgt voor je (1 Pet 5:7).

Een ander vergeven is net zoveel voor onszelf, als voor de ander. Want als we niet kunnen vergeven, blijft het ons vasthouden. David schrijft in Psalm 31 dat zijn leven weg kwijnt door verdriet en zijn jaren door het zuchten. Hij schrijft dat zijn kracht is vervallen en zijn lichaam is verzwakt. En waardoor? Door zijn ongerechtigheid (Ps 31:11).

God zegt verder ook in Zijn Woord dat we bitterheid niet toe moeten laten in ons hart. Bitterheid kan namelijk tot onrust zorgen, en niet alleen voor onszelf, maar voor al onze naasten. Dit kunnen we lezen in Hebreeën 12:14-15:

"Jaag de vrede na met allen, en de heiliging, zonder welke niemand de Heere zal zien. Zie erop toe dat niemand achteropraakt in de genade van God, en dat er geen enkele wortel van bitterheid opschiet en onrust veroorzaakt zodat daardoor velen bezoedeld worden."

Er staat dus dat we juist de vrede moeten najagen, en zoals we kunnen lezen in Efeze 4:31-32 kunnen we dit doen door de ander te vergeven:

"Laat alle bitterheid, woede, toorn, geschreeuw en laster van u weggenomen worden, met alle slechtheid, maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft."

Ik wil een gebeurtenis vanuit mijn eigen leven delen en hoe ik Gods hand hierin terugzie.

Mijn ervaring

Toen ik nog op de middelbare school zat (wat nu al enkele jaren geleden is), had ik kort een relatie met iemand. De officiële relatie duurde niet zo lang, maar we bleven erna wel goede vrienden. Tot hij mij uit het niets overal op had verwijderd en geblokkeerd... Enkele dagen ervoor hadden we elkaar nog gesproken en was alles prima, dus dit kwam als een grote shock. Ik heb er met vrienden en familie over gesproken, maar probeerde te doen alsof het me niet veel uitmaakte.
Uiteindelijk dacht ik het losgelaten te hebben, maar onbewust hield ik er nog aan vast. Ik wilde antwoorden en wilde het zo graag kunnen begrijpen en voelde in mijn hart dat iets nog niet goed zat. Eerlijk gezegd vond ik het lastig om hem hiervoor te vergeven. Ik voelde me verraden en in de steek gelaten. Het vervelende was ook dat ik het hem niet gewoon kon vragen. Ik wilde alleen weten waarom. Tot nu toe heb ik hier geen antwoord op. Echter, wat ik wel weet is dat vergeving nodig is, zelfs als je niet begrijpt waarom het is gebeurd.

Een filmpje maakte dit beeld nog duidelijker voor mij. Ze zeiden hierin: "zelfs als God je nu zou vertellen waarom het is gebeurd, zal het niet veranderen dat het pijnlijk was." De pijn wordt niet weggenomen door te weten waarom het gebeurt. Het verwerken van de pijn is nou eenmaal een proces. Door dit proces ben ik ook heen gegaan, en God heeft in mijn hart gewerkt. Door mij meer te richten op Gods' goedheid en de mensen die ik nog wel om mij heen heb, heb ik het beetje bij beetje kunnen verwerken en daardoor los kunnen laten.

Het belangrijkste was echte overgave in Zijn handen. Dit kon door alles bij Hem te brengen en eerlijk te zijn over hoe ik mij voelde. Dit is geen gemakkelijk proces geweest, omdat ik de pijn onder ogen moest zien. Maar zodra je je pijn bij God neerlegt, geef je Hem ook de ruimte om je te vertroosten. In onze pijn en wanhoop, geeft God ons weer hoop:

"Steeds als ik wanhopig was, troostte U mij en gaf U mij weer hoop." ‭‭Psalmen ‭94:19‬ ‭BB‬‬

Door deze overgave kon Gods' vrede in mij werken, wat uiteindelijk leidde tot genezing van mijn gebroken hart en verlossing gaf van de pijn die ik voor jaren met mij meedroeg.

''In Zijn kracht kun je de keuze maken de ander te vergeven''

Vergeving leid tot genezing en vrede

Gods' timing is zo geweldig! Afgelopen week was ik bij een vriend op bezoek voor zijn verjaardag. Zijn neef was daar ook en hij leek qua uiterlijk enorm op mijn ex. Maar het mooie is, ik voelde niks behalve vrede. Op het moment zelf was ik bewust van de genezing die in mijn hart heeft plaatsgevonden. Dat ik de pijn echt naast me neer heb gelegd en nu verder mag leven in vrede. Het deed me geen pijn meer om eraan terug te denken. Het raakte mij niet. In ieder geval niet op de manier waarop de vijand het zou willen, maar wel op de manier van God. Het leek alsof God tegen mij zei: "het is goed zo"; "het is nu tijd om verder te gaan"; "laat het los en laat het achter je".

Misschien vraag je je af waarom ik dit verhaal met je deel. Ik weet zelf hoe moeilijk het soms kan zijn om te vergeven, maar ik wil je aanmoedigen om toch die stap te maken. Want alleen vergeving kan echte vrijheid geven. Ik besef me ook dat we dit niet kunnen uit eigen kracht, maar alleen uit de liefde van God die in ons leeft. Als we mogen beseffen hoe geliefd we zijn, door te geloven wat in Zijn Woord staat, dan kunnen we die liefde ook vrijmoedig geven. God had ons zó lief, dat Hij Zijn enige Zoon gaf. Zodat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leeft (Joh 3:16).

En liefde is vergeving. Volgens Salomo (Spr 10:12) leidt haat tot onrust en ruzies, maar de liefde bedekt al het 'menselijk falen'. 

Maar wat nou als we zelf niet kunnen vergeven? Het kan soms een proces zijn en een tijdje duren, maar je hoeft het niet alleen te doen.We kunnen het ook niet alleen doen. Echte vergeving kan alleen voortkomen uit onze relatie met God. Ik wil je daarom aanmoedigen om het naar God te brengen. Laat God toe in je hart en laat Hem je helpen om volledig te vergeven en ook om het te verwerken. Om genade te kunnen geven aan anderen. Om je hart te helen.

Vertrouw alles aan Hem toe. Laat God je transformeren zodat je voluit kan leven in Zijn vrede. Laat God toe om in je te werken om je te verlossen van alle bitterheid die je wellicht met je meedraagt.

Mensen maken nou eenmaal fouten maken. Iedereen die we liefhebben kan ons wel eens teleurstellen. En hoe dichterbij ze bij ons staan, hoe pijnlijker het kan zijn. Maar waar ik je verder in wil bemoedigen is dat je mag weten dat God je nooit zal teleurstellen en nooit zal verlaten. Daarom is het belangrijk om je identiteit in God te vinden. Richt je op Hem en Zijn liefde voor jou en vind daar genoegen in. Dan zal je merken dat je veel meer zal leven in vrede, Zijn Vrede. En dat je door Zijn kracht de keuze kan maken om anderen te vergeven.

Psalm 23 is de laatste tijd vaak teruggekomen in preken of bemoedigingen van mensen om mij heen. Hierdoorheen heeft God tot mij gesproken en ik weet dat Hij ook tot jou wil spreken. Hij is onze liefdevolle Herder en Hij zal ons leiden naar stille wateren. Waar we ook doorheen gaan, in Hem kunnen we rust en vrede vinden.

God houdt zoveel van jou. Laat deze Psalm tot je hart spreken door er tijd voor te maken om er echt even bij stil te staan. Lees het met open ogen en besef wat voor beloftes van God hierin terug te vinden zijn:

"Een psalm van David.
De HEERE is mijn Herder, mij ontbreekt niets.
Hij doet mij neerliggen in grazige weiden,
Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren.
Hij verkwikt mijn ziel,
Hij leidt mij in het spoor van de gerechtigheid,
omwille van Zijn Naam.
Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood,
ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij;
Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij.
U maakt voor mij de tafel gereed
voor de ogen van mijn tegenstanders;
U zalft mijn hoofd met olie, mijn beker vloeit over.
Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven.
Ik zal in het huis van de HEERE blijven
tot in lengte van dagen." - Psalm‬ 23, HSV‬‬

Deze overdenking is geschreven door een 'proefblogster'. Lees hier meer over de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.