Vertrouwen in tegenslagen

24-05-2022

Heb je ook weleens van die momenten dat de grond onder je voeten lijkt weg te zakken? Alsof alles je bij de handen afgebroken wordt? Een tegenslag waarvan je niet verwacht had dat het je zou overkomen? Zo begon mijn maand mei. Ik zou voor het eerst met vijf vrienden een midweek op vakantie gaan. Maanden had ik ernaar uitgekeken. De dagen afgeteld. Maar de dag dat mijn vrienden op vakantie gingen, werd ik voor een nacht opgenomen in het ziekenhuis. Waar zij de week doorbrachten met activiteiten, spelletjes en gezelligheid, lag ik met hevige pijn in bed. Opnieuw iets wat ik door mijn ziekte aan me voorbij moest laten gaan. Opnieuw een teleurstelling.

Er zijn belangrijkere dingen dan op vakantie gaan. Veel dingen zelfs. De teleurstelling zat daarom ook niet zozeer in het feit dat ik niet op vakantie kon gaan, maar vooral dat mijn gezondheid opnieuw zover achteruit gegaan was. Dat ik opnieuw zo beperkt werd door mijn ziekte. Ik had alles gedaan wat ik kon doen om ervoor te zorgen dat ik me goed genoeg zou voelen: mijn medicatie trouw genomen, gelet op mijn voeding, activiteiten beperkt en extra rust genomen. Maar toch baatte het niet. Ik moest aan de volgende twee Bijbelgedeeltes denken:

"Als de HEERE het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen zijn bouwers eraan; als de HEERE de stad niet bewaart, tevergeefs waakt de wachter." - Psalm 127:1, HSV

"En nu dan u die zegt: Wij zullen vandaag of morgen naar die en die stad reizen, en daar een jaar doorbrengen en handeldrijven en winst maken, u, die niet weet wat er morgen gebeuren zal, want hoe is uw leven? Het is immers een damp, die voor een korte tijd verschijnt en daarna verdwijnt. In plaats daarvan zou u moeten zeggen: Als de Heere wil en wij leven, dan zullen wij dit of dat doen." - Jakobus 4:13-15, HSV 

Lees je dat? Niet wat jij of ik wil, maar wat de Heere wilt (Matt. 26:39). Wij kunnen zoveel plannen maken, ik tenminste wel. En die mogen we ook zeker maken. Maar hou je er rekening mee dat je Gods zegen vraagt bij alles wat je doet? Je kent het gezegde misschien wel: aan Gods zegen is alles gelegen. Met andere woorden: als God Zijn zegen niet geeft over iets, over ons werk, over onze studie, over onze vriendschappen, dan is al onze moeite tevergeefs. Zodra het weer wat beter gaat, ben ik zo snel geneigd om te vertrouwen op de wetenschap, de artsen en de medicatie. Zonder te beseffen dat God het allemaal moet zegenen. En wat als het dan niet gaat zoals je gehoopt had? Als je niet meer weet hoe het moet? Als je geen licht hebt over de situatie waar je je in bevindt? Lees maar mee:

"Wie is er onder u die de HEERE vreest, die luistert naar de stem van Zijn Knecht? Als hij in duisternissen gaat en geen licht heeft, laat hij dan vertrouwen op de Naam van de HEERE en steunen op zijn God." - Jesaja 50:10, HSV

"Wentel uw weg op de HEERE en vertrouw op Hem: Híj zal het doen." - Psalm 37:5, HSV

"Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood, ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij." - Psalm 23:4, HSV

Vertrouwen

Vertrouwen... Het is makkelijker gezegd dan gedaan. Toen ik de betekenis van het woord opzocht, kwam ik onder andere de volgende definities tegen:

  • met zekerheid hopen,

  • geloof in iemands goede trouw en eerlijkheid,

  • geloven in de betrouwbaarheid van een persoon of zaak,

  • betrouwbaar achten.

Geloof jij in Gods trouw? Geloof je dat Hij betrouwbaar is? Kan je alles aan Zijn voeten neerleggen en het daar dan ook laten liggen? Geloof je dat het waar is wat God over Zichzelf zegt en bekend maakt in Zijn Woord? Want daar komt het uiteindelijk op neer: geloof je dat God is Wie Hij zegt dat Hij is?

"Het was toen dat ik me opeens besefte dat dat is wat God van mij vraagt: vertrouwen in Hem en gehoorzaamheid aan Hem."

Het is juist in tegenslagen dat ik teruggeworpen wordt op de basis: op Wie God is en vertrouwen op Hem. Toen ik daar op de Spoedeisende Hulp lag te wachten op het plan van de arts, was naar mijn idee, op mijn leven na, alles van me afgenomen. Ik lag daar met lege handen en juist toen mocht ik vertrouwen op Hem. Afhankelijk zijn van Hem. Daar in de gang op een brancard heb ik mijn leven in Zijn handen mogen leggen. In het vertrouwen dat Hij weet wat ik nodig heb en wat het beste is voor mij. Al was dat vertrouwen de volgende ochtend na de artsenvisite alweer een heel eind weg. Ik kon pas verder behandeld worden als ik een onderzoek ondergaan had. Maar dat onderzoek stond nog niet ingepland en door de lange wachtlijst zou het nog weken of zelfs maanden kunnen duren. Ik zag er als een berg tegenop en wist niet hoe het ooit goed moest komen. Om onbehandeld nog maanden in onzekerheid door te moeten leven met het risico dat mijn klachten zouden verergeren. Later kreeg ik te horen dat het onderzoek gepland stond voor halverwege juli. Dat betekende dat ik alsnog 2.5 maand te overbruggen had. Het was toen dat ik me opeens besefte dat dat is wat God van mij vraagt: vertrouwen in Hem en gehoorzaamheid aan Hem. Om in afhankelijkheid van Hem te leven. Om het niet van mensen te verwachten (Ps. 118:8), maar alleen van Hem.

"Geloof je dat het waar is wat God over Zichzelf zegt en bekend maakt in Zijn Woord? Want daar komt het uiteindelijk op neer: geloof je dat God is Wie Hij zegt dat Hij is?"

En dan wil God ook uitkomst geven. Op de dag dat ik dit schreef, kreeg ik 's ochtends een telefoontje vanuit het ziekenhuis met het nieuws dat iemand was uitgevallen en er daardoor een plek vrijgekomen was. Nu staat het onderzoek gepland voor begin juni wat betekent dat ik in totaal een kleine maand moet wachten. In stille verwondering heb ik Hem mogen danken. Zo gaat God gaat vaak onbegrijpelijke wegen met jouw en mijn leven. Wegen waarvan je wel eens kan afvragen waar ze je heen brengen en hoe het dan verder moet. Wegen waarover jij je verwondert hoe het allemaal gelopen is als je terugkijkt. Maar ook wegen waarin je Gods hand ziet (Jes. 55:8-9). Het volgende citaat vat het mooi samen:

"Als mijn leven overgegeven is aan God, is alles goed. Laat me het niet teruggrijpen, alsof het in gevaar is in Zijn hand, maar veiliger zou zijn in de mijne!" - Elisabeth Elliot 

Verder op reis

Ik kan me goed voorstellen dat je het moeilijk vindt om op God te vertrouwen, juist in tegenslagen. Daarom wil ik je bemoedigen. Niet zozeer met mijn woorden, maar met wat God zegt, door je eraan te herinneren wat er in de Bijbel staat:

  •  God kent en doorgrond je. Hij weet wat er in je omgaat en waar je mee zit (Ps. 139:1-3).
  • Hij weet wat we nodig hebben nog voordat we naar Hem toe komen (Ps. 139:4, Matt. 6:8).
  • De Heere Jezus is in alles op dezelfde manier verzocht, maar zonder zonde. Daarom kan Hij medelijden hebben met onze zwakheden (Hebr. 4:14-16).
  • Als het je aan vertrouwen op God ontbreekt of aan geloof in Wie Hij is, mag je Hem hierom vragen en Hij belooft te verhoren (Ps. 81:11b).
  • Als je ontrouw bent, Hij blijft getrouw. Hij kan niet verloochenen Wie Hij is (2 Tim. 2:13).
  • Als gelovige mag je vertrouwen dat alle dingen zullen meewerken ten goede (Rom. 8:28). Ook je tegenslagen en teleurstellingen.

"Ú ziet het wél, want U aanschouwt de moeite en het verdriet, opdat men het in Uw hand geeft; op Ú verlaat de arme zich, U bent geweest een Helper van de wees." - Psalm 10:14, HSV

"Op de dag dat ik vrees, vertrouw ík op U. In God prijs ik Zijn woord, op God vertrouw ik, ik vrees niet; wat zou een schepsel mij kunnen doen?" - Psalm 56:4-5, HSV

"Wie op de HEERE vertrouwen, zijn als de berg Sion, die niet wankelt, maar voor eeuwig blijft." - Psalm 125:1, HSV



Deze overdenking is geschreven door Liza. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.

Heb je deze al gelezen?