"Ontmoedigd", dat was het! Zo voelde ik me. Ik was blij dat ik er nu een woord voor had, maar tegelijk stortte de lading van het woord neer als een doffe klap. Ik had me zo verheugd, zo gehoopt op een wonder. Maar, mijn verlangen werd uitgesteld. Ik voelde me zwak, niet meer in staat om te strijden. En toch moest ik verder... Huilend stortte ik in. Hoe dan?

Alles overhoop

Dit is hoe ik me een aantal weken geleden voelde. Ik verlangde naar Gods belofte van genezing om een periode van vermoeidheid en pijn af te kunnen ronden. Maar ik werd erbij stilgezet dat veel van mijn klachten misschien wel vooral te maken hebben met hoe ik reageer op situaties en dus met karaktervorming. Ik ben blij en dankbaar dat God allerlei situaties gebruikt om mijn karakter te vormen en tegelijkertijd zou ik enorm graag meer energie hebben en kunnen doen wat ik graag wil doen.

Misschien herken je hier wel iets van en voel je je ontmoedigd. Je situatie verandert maar niet. Je hebt al een lange strijd achter de rug en het einde lijkt nog niet in zicht te zijn. Alles in je leven ligt overhoop. Deze blog is dan vandaag speciaal voor jou.

Zweven tussen hoop en vrees

Ik had in de beschreven situatie geprobeerd niet te veel te verwachten. Stel dat niet zou gebeuren waar ik op hoopte, dan zou het me niet zo teleurgesteld achterlaten. Toch bleef ik teleurgesteld achter, balend... Misschien had ik wel te veel gehoopt, moest ik toch weer terug naar mijn oude veilige manier van omgaan met situaties. Zo min mogelijk verwachten, van niemand, ook niet van God.

"Tuurlijk, ik verlang het wel, ik wens niets anders dan dat God Zijn beloften waarmaakt. Maar als ik eerlijk ben zweef ik vaak tussen hoop en vrees."

Ja, als ik heel eerlijk ben, durf ik nog wel te geloven dat God bij mij is, maar vind ik het een ander verhaal om echt op Gods beloften te staan wanneer ik er niets van zie. Ik vind het moeilijk om te geloven dat God rust zal geven, dat God nooit meer zal geven dan ik aankan en dat Hij zal voorzien in alles wat ik nodig heb. Tuurlijk, ik verlang het wel, ik wens niets anders dan dat God Zijn beloften waarmaakt. Maar als ik eerlijk ben zweef ik vaak tussen hoop en vrees. Het ene moment denk ik "Wat God belooft heeft zal Hij ook doen, ik vertrouw voor 100% en als Hij Zijn belofte nu niet vervuld, dan is dat ook goed, want God doet altijd wat goed is!". Een ander moment denk ik: "Heeft het nog wel zin om te hopen? Zou God wel echt doen wat Hij beloofd of geldt het allemaal niet voor mij? Moet ik hier wel aan vasthouden?".

Een anker voor je ziel

"Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is en reikt tot in het binnenste heiligdom, achter het voorhangsel." - Hebreeën 6:19, HSV

Terwijl ik zweef tussen hoop en vrees, zegt de Bijbel dat hoop een anker is voor onze ziel. Wanneer wij zeggen dat we iets hopen, zeggen we dit vaak voorzichtig en zonder zekerheid. Maar deze hoop uit Hebreeën is anders. Ze is niet voorzichtig en zonder zekerheid, maar vast en onwrikbaar, niet van haar plek te krijgen. Het is hoop die stand houdt, ongeacht hoe hard de golven tegen je aanslaan. Dit is hoop waarbij je niet bang hoeft te zijn dat je teleurgesteld raakt. Niet 'een zekere mate van verwachting' zoals de Van Dale het beschrijft, maar een verwachting van iets wat zeker is.

Ik vind dat Romeinen 5 het bijzonder mooi beschrijft:

"En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is." - Romeinen 5:5, HSV

In deze verzen gaat het om de hoop op de heerlijkheid van God, het gaat om de hoop dat we op een dag eeuwig zullen leven dichtbij Hem. Dit is een hoop die niet beschaamt. We hoeven ons als gelovigen niet af te vragen of dit wel voor ons is. God heeft het namelijk belooft en heeft met de uitstorting van de Heilige Geest in ons hart, bevestigt dat wij de toegang hebben gekregen tot Zijn genade. We zullen op een dag Zijn heerlijkheid ingaan. Dit is een hoop die zeker is. Ook wanneer onze omstandigheden alles behalve heerlijk zijn, mogen we vertrouwen dat we op een dag in heerlijkheid zullen leven.

"Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden. Met reikhalzend verlangen immers verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God. Want de schepping is aan de zinloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar door hem die haar daaraan onderworpen heeft, in de hoop dat ook de schepping zelf zal bevrijd worden van de slavernij van het verderf om te komen tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God." - Romeinen 8:18-21, HSV

"God liegt niet. God belooft geen dingen die Hij niet waar zal maken. God is anders."

God heeft Zijn Zoon gegeven om de belofte van eeuwig leven waar te kunnen maken. Als wij hierin op God vertrouwen, hoeveel te meer zouden we God niet vertrouwen met ons dagelijks leven? Ook voor het leven hier heeft God ons namelijk allerlei beloften gedaan die we kunnen vinden in Zijn Woord. Ik twijfel hierin wel eens aan Gods trouw, maar ik mag weten dat God hierin anders is dan mensen. God liegt niet. God belooft geen dingen die Hij niet waar zal maken. God is anders.

"God is geen man, dat Hij liegen zou, of een mensenkind, dat Hij ergens berouw over hebben zou. Zou Híj iets zeggen en het dan niet doen? Zou Híj spreken en het niet gestand doen?" - Numeri 23:19, HSV

Tegelijk is het soms moeilijk te zeggen op welk moment God bepaalde beloftes waar zal maken. Ikzelf vind het daardoor wel eens moeilijk om continu te blijven vertrouwen. Maar hopen en vertrouwen gaat niet over iets wat we al zien, maar over wat we nog niet zien en op een dag wel zullen zien. Dat geldt voor de belofte op de heerlijkheid van God, maar ook voor beloften voor het leven hier en nu.

"Want in de hoop zijn wij zalig geworden. Hoop nu die gezien wordt, is geen hoop. Immers, wat iemand ziet, waarom zou hij dat nog hopen? Maar als wij hopen wat wij niet zien, dan verwachten wij het met volharding." - Romeinen 8:24‭-‬25, HSV

"Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet." - Hebreeën 11:1, HSV

Vaste hoop vs. valse hoop

We hebben dus een vaste hoop, wanneer we hopen op God en op Zijn beloften. Hij is namelijk trouw en zal doen wat Hij beloofd heeft. Maar wanneer we hopen op dingen die God niet heeft beloofd of bijvoorbeeld op mensen, dan is het begrijpelijk dat we niet zeker zijn of we wel krijgen waar we op hopen. Deze hoop is namelijk niet vast. Mensen zijn niet betrouwbaar zoals God betrouwbaar is.

Ik ga je een aantal vragen stellen en ik wil je vragen om de tijd te nemen om ze eerlijk te beantwoorden. Want je antwoorden op deze vragen bepalen of jij een vaste hoop hebt of een valse hoop. Ze bepalen of je volhardend kan vertrouwen of inderdaad toch voorzichtig moet zijn. Wees eerlijk tegen jezelf wanneer je de komende vragen beantwoord:
Hoop je op je eigen kracht of op de kracht van God die in jou werkzaam is?
Hoop je op dingen waarvan jij denkt dat ze goed voor je zijn of hoop je op de dingen waarvan God zegt dat ze goed voor je zijn?
Stel je je vertrouwen op mensen en menselijke middelen of op God en op wat Hij je geeft?

Ik weet niet wat je geantwoord hebt op de bovenstaande vragen, maar ik wil dat je het volgende weet: God kan absoluut menselijke dingen gebruiken om tot overwinning te komen, maar de overwinning zal nooit komen zonder dat God deze geeft. Psalm 33 heeft het hier ook over en wil ik graag met je lezen:

"Een koning wordt niet verlost door een groot leger, een held wordt niet gered door grote kracht. Het paard geeft valse hoop op de overwinning en bevrijdt niet door zijn grote kracht. Zie, het oog van de HEERE is over wie Hem vrezen, op hen die op Zijn goedertierenheid hopen, om hun ziel te redden van de dood en hen in het leven te behouden, wanneer er honger is. Onze ziel verwacht de HEERE, Hij is onze hulp en ons schild. Want ons hart is in Hem verblijd, omdat wij op Zijn heilige Naam vertrouwen. Laat Uw goedertierenheid over ons zijn, HEERE, zoals wij op U hopen." - Psalm 33:16‭-‬22 HSV

We kunnen hopen op menselijke kracht, maar deze Psalm maakt duidelijk dat zo'n hoop geen echte hoop is. Het is een valse hoop. De bevrijding en overwinning ligt niet hierin, maar in God. Wanneer we op Hem vertrouwen, maakt dit ons blij. Hij is werkelijk onze veiligheid, onze Bevrijder, de Overwinnaar. Op Hem kunnen we met zekerheid hopen. Ja, zonder Hem, waren we nergens geweest en had onze ziel, zoals Psalm 94 zegt, in de stilte gewoond.

"Wie zal voor mij opkomen tegen de kwaaddoeners? Wie zal zich voor mij opstellen tegen wie onrecht bedrijven? Als de HEERE niet mijn Helper was geweest, had mijn ziel bijna in de stilte gewoond. Toen ik zei: Mijn voet wankelt, ondersteunde Uw goedertierenheid mij, HEERE. Toen mijn gedachten binnen in mij zich vermenigvuldigden, verkwikten Uw vertroostingen mijn ziel. (...) Maar de HEERE is mij een veilige vesting geweest, mijn God is mij tot een rots, mijn toevlucht." - Psalm 94:16‭-‬19‭, ‬22, HSV

"God kan absoluut menselijke dingen gebruiken om tot overwinning te komen, maar de overwinning zal nooit komen zonder dat God deze geeft."

Zo lang er hoop is, is er leven

Het is geweldig dat we ongeacht onze omstandigheden steeds kunnen hopen op God! Leven zonder hoop is namelijk geen leven. Hoop geeft vreugde, vertrouwen, vrijmoedigheid, geeft moed en nieuwe kracht. Hoop richt ons op terwijl omstandigheden ons zo naar beneden kunnen drukken. Zonder hoop raak je langzaam maar zeker uitgeput, moedeloos. Want waarom zou je verder gaan wanneer je in je toekomst alleen maar meer duisternis ziet? Toen ik zelf in een wat langere donkere periode zat, was hoop het enige wat me erdoorheen hielp. Wanneer ik voor me keek leek daar een volledig donkere tunnel te liggen, maar ik wist: aan het einde is er licht. Alleen dat hielp me er doorheen. David heeft het hier ook over in Psalm 27 waarin hij zegt:

"Als ik toch niet had geloofd dat ik de goedheid van de HEERE zou zien in het land van de levenden, ik was vergaan. Wacht op de HEERE, wees sterk en Hij zal uw hart sterk maken; ja, wacht op de HEERE." - Psalm 27:13‭-‬14, HSV

We vergaan zonder hoop, we vergaan wanneer we niets hebben om naar uit te kijken. Maar wanneer we zien op Gods trouw, geeft dit kracht om door te gaan; om te volharden in moeilijke omstandigheden en om juist ook dan dicht bij God te leven.

Het stopt niet bij hoop

Zoals ik al noemde spoort hoop aan om verder te gaan. Hebreeën 12 zegt dat we omdat we de hoop hebben op een onwankelbaar Koninkrijk, God moeten dienen op een manier die Hem behaagd. De hoop die we hebben moet ons niet alleen aansporen om verder te leven, maar vooral ook om verder te leven op een manier die God plezier doet. Laten we terwijl wij Gods heerlijkheid verwachten, zorgen dat we gereed zijn om die heerlijkheid in te gaan door te leven voor Zijn eer.

"Laten wij daarom, omdat wij een onwankelbaar Koninkrijk ontvangen, aan de genade vasthouden en daardoor God dienen op een Hem welgevallige wijze, met ontzag en eerbied." - Hebreeën 12:28, HSV

Op een dag zullen we niet meer hopen, maar zullen we zien. Dat je nu geen vervulling ziet, betekent niet dat je niet moet blijven hopen. Het betekent niet dat God niet trouw is en dat Hij niet doet wat Hij beloofd heeft. Wel leert het je om te volharden. Je mag weten dat op een dag elke belofte vervuld zal zijn.

"Nu immers kijken wij door middel van een spiegel in een raadsel, maar dan zullen wij zien van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik ten dele, maar dan zal ik kennen, zoals ik zelf gekend ben." - 1 Korinthe 13:12, HSV

Verder op reis

Afgelopen zondag in de dienst werd ik enorm blij toen we het lied 'op die dag' zongen. Dat gun ik jou ook! Luister 'op die dag' of de Engelse variant 'one day' en richt je op de hoop die voor je ligt!

Deze overdenking is geschreven door Marlies. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.