God is altijd met ons en Hij zal ons ook nooit alleen laten. Echter, soms is het lastig om hier aan vast te houden in lastige tijden. Wanneer het zo donker is om je heen, dat je het lichtpuntje niet kan zien. Wat mooi dat we dan toch mogen weten en geloven dat God een plan heeft uitgestippeld, dat Hij ons zal helpen en dat wij Hem hierin mogen vertrouwen. Wanneer we uit het donkere dal zijn gekomen, is vaak duidelijk te zien hoe God heeft gewerkt, in jezelf of in mensen om je heen. Alles wordt duidelijker wanneer je weer in het licht bent en niet meer in het donker. Maar wat gebeurt er als je weer in het licht bent gekomen? Wanneer God je al uit de situatie heeft geholpen? Meestal ga je dan gewoon verder met je leven. Tot je iemand tegenkomt die wellicht in dezelfde situatie zit waarin jij al uit bent bevrijd. Waarin jij God hebt zien werken in je leven. Hoe mooi is het dan om jouw verhaal te kunnen delen? Om je zus in Christus te mogen bemoedigen dat het goed komt, dat God een plan heeft, dat God haar ziet en met haar is. Om te mogen getuigen dat Hij jou heeft geholpen wanneer jij in het donker zat en dat je haar mag aansporen om te geloven dat God haar ook zal helpen. Je weet maar nooit hoe een getuigenis iemand kan raken. Wij kunnen zelf ook niet weten wie het nodig heeft om onze getuigenis te horen, totdat God diegene op je pad brengt. God weet precies wat we allemaal nodig hebben en wat we nodig hebben om te horen. Daarom willen we als In de Vallei onze persoonlijke getuigenissen delen in de vorm van bemoedigingsbrieven, ter opbouwing van elkaar. Zoals Gods' Woord ook zegt

"Bemoedig elkaar daarom, en bouw de één de ander op, zoals u trouwens al doet" (1 Thess. 5:11, HSV).

Lieve zus,

Vandaag is Valentijnsdag en als een single persoon kan dit best eenzaam en confronterend aanvoelen. Vooral als je al een bepaalde leeftijd hebt behaald. Ik ben zelf al 25 jaar en heb nog nooit een echte Valentijn gehad. Voor jaren had ik het gevoel dat ik op mijn 25e al in een vaste serieuze relatie zou zitten, of zelfs al getrouwd zou zijn. Afgelopen jaar richting mijn 25e levensjaar was dat af en toe best confronterend, aangezien het er niet naar uitzag dat ik binnenkort in een relatie zou komen te zitten. Een relatie, een partner hebben, is al vanaf ik mij kan herinneren een diep verlangen van mijn hart. Daarom is dit op momenten best lastig om te accepteren. Om te mogen geloven dat mijn tijd nog zal komen en dat God een plan heeft en Zijn timing altijd perfect is. Dit is namelijk makkelijker gezegd dan gedaan.

De afgelopen jaren heeft God hierin wel mijn ogen geopend. Ik ben mijn single seizoen heel anders gaan inzien. Als een tijd van voorbereiding. Tijd voor vrienden en vriendinnen. Tijd om aan mijzelf te werken. Tijd voor genezing van mijn hart en mijn verleden. Tijd om te genieten van de vrijheid die ik nog heb. Ik ben persoonlijk best door lastige tijden gegaan als het gaat om 'relaties'. Zelf heb ik nog nooit een vaste serieuze relatie gehad, maar wel momenten dat ik in de 'talking phase' zat en dat het daarna opeens ophield. Keer op keer bleef het bij 'praten', maar het kwam nooit tot het moment dat we echt over onze gevoelens gingen praten. En keer op keer gaf ik toch delen van mijzelf weg aan jongens die het niet eens zozeer verdienden, en dan vooral op emotioneel gebied. Dit heeft wonden achtergelaten op mijn hart. De leugens die in mijn hoofd kwamen is dat ik zelf niet goed genoeg was. Iets wat ik jarenlang heb geloofd. Tot ik op een moment kwam dat ik alles in Gods handen neer heb gelegd. Ik wilde het heft niet meer in eigen handen hebben. Ik wilde niet 'geobserdeerd' zijn door jongens en relaties. Ik wilde een persoonlijke relatie met God. Mijn verlangen kwam vanuit een verkeerde motivatie. Ik probeerde een leegte in mijzelf te vervullen door op zoek te gaan naar een relatie. Naar iemand die mij kon begrijpen, iemand die ik kon vertrouwen. Maar dit ging keer op keer de mist in, omdat ik niet op God vertrouwde. De enige die mijn hart volledig kon vullen was en is Jezus. Verder besef ik mij nu ook dat ik toen nog niet eens klaar was voor een relatie. Door de scheiding van mijn ouders ontstond er in mij bindingsangst, en ik wist niet hoe ik hiermee om kon gaan. Ik vond het eng om mij te binden aan iemand en daarom kon ik mijzelf ook nooit volledig aan iemand geven. Hier heb ik de laatste jaren aan mogen werken. Door dichter en dichter bij God te komen en zoals de Bijbel zegt echt mijn hart te bewaken.

"Bescherm je hart boven alles wat te behoeden is, want daaruit zijn de uitingen van het leven" - Spreuken 4;23, HSV

Lieve zus, wees zuinig op je hart en geef niet zomaar stukjes ervan aan mensen. En het belangrijkste is, laat God werken aan je hart. Laat Hem binnen. Laat Hem je vullen en laat Hem je hart genezen. Vraag God of er nog dingen zijn waar je misschien aan moet werken. En wanneer God zegt dat het nog niet de juiste tijd is, wanneer Hij je vraagt te wachten, heb dan ook geduld. Ik weet uit ervaring dat dit lastig kan zijn, maar ik geloof ook dat het het zeker waard zal zijn. Natuurlijk hoeft dit niet te betekenen dat het je niks meer doet. Je mag nog steeds voelen. Soms misschien zelfs teleurstelling of je afvragen of God wel werkt, maar breng dit dan ook naar Hem. Houd dit niet vast, maar bid erover. Praat er met je hemelse Vader over. Hij kent het diepst van je hart. Hij kent al je gedachten en verlangens. Zolang je leeft met Hem mag je er ook op vertrouwen dat Hij je verlangens zal vervullen als deze verlangens tot Zijn eer zullen zijn. Ik geloof namelijk dat sommige verlangens komen omdat God die verlangens zelf in jouw hart heeft geplaatst. Dat Gods verlangen voor jou, jouw eigen verlangens worden doordat je zo dicht bij Hem leeft. Dan mogen we er ook zeker op vertrouwen dat Hij die verlangens in vervulling zal laten komen. We moeten alleen wel beseffen dat het dan niet om onze tijd gaat, maar om Gods' tijd. Hij weet wat het beste is voor ons. Ik besefte me net nadat ik 25 ben geworden dat de 'tijdlijn' die ik op mijn eigen leven had gezet, van getrouwd zijn op mijn 25e, kinderen op mijn 27e, iets was wat van mijzelf kwam. Niemand had ooit die druk op mij gezet en ik had God hier ook niet bij betrokken. Daarom hoef ik nu ik nog steeds single ben dus ook niet teleurgesteld te zijn. De enige die die druk op mij had gezet, was ikzelf.

Als je in dezelfde situatie zit, wachtende op de persoon die God voor je heeft, of misschien wacht je wel op iets compleets anders, dan wil ik je bemoedigen: vertrouw op God. Vertrouw op Zijn tijd. Vertrouw erop dat Hij Zijn beloftes nakomt en dat Hij het beste met je voor heeft. Of dit nou betekent dat je binnenkort of over een paar jaar in een relatie komt te zitten, of dat God je geroepen heeft om single te blijven. Vertrouw erop dat Hij weet wat je nodig hebt en dat Hij altijd met je is. God zal je niet laten vallen. Wees geduldig. Bid desnoods tot God om je geduld te geven en je de kracht te geven om te blijven wachten. En in de tussentijd, geniet van je single leven. Daarmee wil ik niet zeggen, doe lekker gek en ga erop los. Maar geniet van de tijd die je hebt om aan jezelf te werken. De tijd die je hebt om in je vriendinnen te steken. De tijd die je hebt om met God door te brengen. De tijd die je hebt om te mogen genieten van mooie momenten met de mensen die je wél om je heen hebt. Besef waar God je al mee heeft gezegend en wees hier dankbaar voor. Geniet van het leven en vooral van een leven samen met God.

Ik wil je uitdagen om deze Valentijnsdag anders te gaan beleven. Om stil te mogen staan bij liefde, maar niet bij wereldse liefde, maar bij hoe God jou zo liefheeft, dat Hij zijn enige Zoon heeft opgeofferd voor jou. Om anderen om je heen lief te mogen hebben met Zijn liefde. Ik wil je uitdagen om iets leuks te kopen voor een vriendin, een familielid of voor jezelf, om er een mooie dag van te maken. Om Gods' liefde met de mensen om je heen te kunnen delen. Voel je vrij om met ons te delen wat voor mooie dingen er zijn gebeurd. Persoonlijk heb ik dit jaar wat kaartjes gestuurd met lieve teksten naar een aantal single vriendinnen van mij, om te laten zien dat ze geliefd zijn. Verder besteedde ik ook intentioneel tijd om iets leuks te kopen voor mijn ouders, en toen ik de winkel uitkwam en in het zonnetje door de stad liep, voelde ik: 'dit is een mooie dag'. Zo kunnen we toch de dag van de liefde vieren, zelfs al zijn we nog single.

Sta er maar eens bij stil wie om je heen om jou geeft. De liefde van je familie en vrienden. De liefdevolle ogen van jouw Vader die op jou gericht zijn. De liefde van de Vader waardoor Hij Jezus in jou ziet. De liefde van Jezus: dat Hij aan jou persoonlijk dacht wanneer Hij aan het kruis ging. Maar ook de aardigheid van een vreemde, of de aardigheid die je aan een vreemde kan geven alleen al met een glimlach. Liefde is overal om ons heen, we moeten alleen onze ogen openen en hier met een andere blik naar kijken. Omarm de liefde en maak er iets speciaals van met familie of met een vriendin deze Valentijnsdag. Laat de moed niet zakken, en laat het je niet verbitterd maken. Vier de liefde. Leg alles in Gods' handen neer. Hij heeft een plan en Hij houdt zielsveel van je.

Veel liefs,

Jennifer

Bijbelverzen ter bemoediging:

"Bescherm je hart boven alles wat te behoeden is, want daaruit zijn de uitingen van het leven" - Spreuken 4;23, HSV

"Blijf altijd dicht bij de Heer en geniet van Hem. Dan zal Hij je geven wat je van Hem vraagt." = Psalm 37:4 BB

"Verheug u in de Here, dan zal Hij u geven wat u nodig hebt en waar u naar verlangt" - Psalm 37:4 HTB

"Eén ding weten wij: voor wie Hem liefhebben laat God alles meewerken voor hun bestwil, wat Hij heeft een plan met hen" - Romeinen 8:28, HTB

Deze bemoedigingsbrief is geschreven door Jennifer. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.