Het briefje uit de hemel

04-11-2023

De onzekerheid verstikte haar, dreef haar tegen een muur, solde met haar. Ze wist het wel en ze wist het niet. Dat ene had ze wel, maar dat andere… als dat echt op die manier moest, zoals men zei, dan kende ze dat niet. Kon iemand haar niet gewoon duidelijkheid geven? 

'God? Ben ik nu bekeerd of niet? Kunt u niet gewoon ja/nee zeggen?' 

Bevinding

'Zondekennis' noemen ze het. Dat je zo walgt van je zonden (en misschien van jezelf) dat je niets anders meer kunt dan jezelf een dikke vette nul geven. Sommigen zeggen dat je 'bekommerd' moet zijn. Dat je je heel bewust bent van je schuld, zonde en je ellendige staat. Als je dat genoeg voelt en ervaart, kun je naar Jezus uitwijken. Dan zal Hij je (misschien) redden. Er staat immers in de Bijbel: 'Wie Hem aanroept in de nood, vindt Zijn gunst oneindig groot (Psalm 86), maar… die nood moet wel gevoeld worden! 

Maar hé, wie heeft er voor haar een maatstaf, liniaal of kenmerkenlijstje? Hoeveel van de kenmerken moet ze aangevinkt hebben voordat ze mag komen? Enne.. waar staat eigenlijk in de Bijbel dat dat eerst moet?

'God, ik voel dat ik niets zonder U kan, dat ik Uw genade niet verdien, dat U mijn ademtocht bent, maar ik weet niet of dat genoeg is, Heere. Hoe kom ik er nu achter, hoe weet ik wanneer het genoeg is?'

Met de uitverkiezing kan ze ook niet zo goed uit de voeten. De ene keer is het haar juist tot troost en de andere keer grijpt het haar zo aan dat het haar neerslachtig maakt. Wat is het nu? Wat moet ze er mee? Is het allemaal al van tevoren vastgelegd en kan ze er verder niets mee of moet het haar juist aan het werk zetten om tot God te naderen? 

'God, ik weet het allemaal niet meer. Ik weet zelfs niet meer waar ik nu precies naar op zoek ben. De één zegt dit en de ander dat. Wilt U mij helpen om het te zien zoals U het ziet?'

Leg je geloofsopvoeding naast Gods Woord

Ze zat al vanaf haar kindertijd in de kerk. Ze was ermee opgevoed. De christelijke waarden en normen stonden bovenaan in het warme gezin en werden zo stipt mogelijk nageleefd. Het was een heerlijke, onbezorgde tijd.

Alhoewel… soms vroeg ze zich wel af hoe vaak ze nou eigenlijk om een nieuw hart moest bidden. Moest dat tweehonderd keer? Of moest je dat echt duizend keer hebben gedaan? Dat wist ze eigenlijk niet zo goed. Als ze het thuis vroeg of op school dan werd er meestal gezegd: 'Je moet iedere dag om een nieuw hartje bidden, daar ben je nooit klaar mee.' En op de vraag of de Heere dan haar gebedje wel hoorde, antwoordde men: 'De Heere hoort je gebed altijd.' En soms ving ze iets op dat er een verschil was tussen 'horen' en 'verhoren'. Dat Hij wel alles hoorde, maar je niet altijd direct gaf waar je om vroeg. Het maakte haar onzeker en soms opstandig. 

Als ze het nooit zeker kon weten, kon ze er dan niet gewoon beter de brui aan geven?

Zo gingen jaren voorbij… maar dezelfde vragen bleven in haar hoofd. 'Ben ik bekeerd?' 'Heb ik een nieuw hart?' Dezelfde onzekerheid huisde nog steeds in haar hart en vlamde met vlagen weer hoog op. Sommigen hadden het over 'vrijheid in Christus', nou dat ervaarde zij helemaal niet. Vrij? Hoe dan? Na veel geredeneer kwam ze altijd weer met haar rug tegen de muur.

Totdat.

Totdat ze er zo genoeg van had dat ze alles maar uitschreeuwde naar God. Ze ging er zelf met God over praten. Over haar worstelingen, haar vragen, de dubbelzinnigheid van sommige dingen, haar verdriet en haar onzekerheid. 

Ze ging zelf de brief lezen die haar Vader haar had nagelaten. Ze ging 'praten met God' in haar dagelijks leven. Ze raakte haar hele abstracte blok theorie over geloven langzaamaan kwijt. Ze kreeg een relatie… met God.

Ze ging zelf meer en meer schatten graven in haar Vaders liefdesbrief en haar vragen en onzekerheden losten meer en meer op door het lezen en overdenken van Zijn Woord. De preken die ze hoorde, het kwam tot leven! Hoe was dit mogelijk? Had ze dit maar eerder geweten, dan had ze niet zo in angst hoeven zitten. Jarenlange vertwijfeling had haar in de greep gehouden. Een vast voornemen nestelde zich in haar bevrijde hart: Dit ging ze niet voor haarzelf houden. Dit… moest iedereen weten!

Helpende gedachten over bekering

Wij hebben al veel geschreven en verzameld over wat bekering nu eigenlijk is. Daarvoor verwijs ik je door naar onze Instagram. Het kopje 'geloofszekerheid' geeft je veel duidelijkheid en inzicht over wat bekering nu precies is.

Veel christenen weten best wel wat bekering is. In Ezechiël staat het prachtig samengevat.

Ezechiël 18 vers 31-32

Werp al uw overtredingen, waarmee u overtreden hebt, van u af en maak u een nieuw hart en een nieuwe geest. Waarom zou u sterven, huis van Israël?

Ik schep immers geen behagen in de dood van een stervende, spreekt de Heere HEERE, dus bekeer u en leef!

Ezechiël 36:26-27

Dan zal Ik u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste geven. Ik zal het hart van steen uit uw lichaam wegnemen en u een hart van vlees geven.

Ik zal Mijn Geest in uw binnenste geven. Ik zal maken dat u in Mijn verordeningen wandelt en dat u Mijn bepalingen in acht neemt en ze houdt.

Je ziet hier heel duidelijk dat de keuze tot bekering niet tegenover Gods werk staat. Je kunt vastlopen in het spanningsveld dat er volgens ons mensen is, dat het of alleen Gods werk is of geheel eigen keuze of welke verhouding het ook heeft tot elkaar. Daar gaat het helemaal niet om. De Bijbel spreekt helemaal niet over een spanningsveld. Laten we gewoon de volgorde van Ezechiël maar aanhouden. God wil niet dat er iemand verloren gaat, dus werp al je overtredingen van je, maak een nieuw hart en een nieuwe geest en God ZAL ZELF je een nieuw hart en nieuwe geest geven. Vier keer staat er 'IK ZAL' in vers 27. Twijfel dus alsjeblieft niet meer of God het doen zal, HIJ ZAL HET DOEN!

Een andere helpende gedachte is dat God alles al voor je heeft gedaan. Je zaligheid ligt al klaar. Je redding is allang voor je weggelegd. Je schuld is al betaald. Lieve vriendin, God heeft werkelijk alles, alles, alles al voor je klaargemaakt. Hij had een Zoon, een innig geliefde Zoon, die Hij voor jou heeft laten sterven. Voor jou! Wat kan Hij nog meer doen, dan dit? Pieker jezelf niet suf over de vraag of God wel of niet in jou begonnen is. Stel jezelf deze vragen: Waarom lees jij deze blog? Waarom heb je tijd genomen om je hierin te verdiepen? Waarom raakt het je hart? Waarom? Wees verheugd, lieve vriendin, dat God zó liefdevol naar je uitreikt! Dat diepe verlangen in je hart naar Hem IS al door HEM in jou gewerkt! De pelgrimsreis in je hart is al begonnen!

En als je nou toch twijfelt, kijk dan van jezelf weg en richt je op de namen van God. God is zó oneindig goed, trouw, goedertieren, barmhartig. Hij is de Koning der koningen, de Schepper, de Onderhouder, de Rots, de Vesting, de Alomtegenwoordige, de Almachtige en ga zo maar door. Verdiep je in Hem. Iedere naam van God is als een vlakje van een diamant. Al die vlakjes samen maken de diamant schitterend en zo kostbaar. Zo is het ook met God en Zijn namen en eigenschappen. Hij is alles wat we nodig hebben.

De volgende helpende gedachte is dat je geen spectaculaire openbaring hoeft te verwachten, geen Paulusbekering. Waarom niet? Omdat jij al toegang hebt tot Zijn Woord, Zijn liefdesbrief. God heeft alles daarin laten opschrijven wat jij nodig hebt om tot bekering te komen. Meer heb jij niet nodig. Een bijzondere bekering spreekt ons vaak aan, maar vaak zijn dat mensen die (nog) geen toegang hadden tot Gods Woord. Zij kenden de Bijbel nog niet, dus God sprak op een andere manier. Daarna zijn ze vaak in aanraking gekomen met de Bijbel en is het hun kompas geworden.

Een Paulusbekering lees je trouwens helemaal niet vaak in de Bijbel, veel vaker een lieflijke, rustige, vriendelijke bekering. Nergens zie je in de Bijbel dat de Heere Jezus Zich uitslooft door te schreeuwen, gek te doen of mensen onder druk te zetten. Jezus nam de gestalte aan van een dienstknecht. Hij was de rust en vrede Zelf! Hij bood Zijn genade aan, stalde het voor de voeten van de mensen uit, maar ze kozen zelf wat ze ermee deden. In de mensen die het geloofden kwam een langzame verandering van het hart. Een groeiend verlangen om meer en meer over deze Jezus te weten te komen en Hem te gehoorzamen.

Goed om je te realiseren is ook dat er nergens in de Bijbel een vaste volgorde voor bekering staat. Nergens in de Bijbel staan voorwaarden om te mogen komen tot Jezus! Nergens staat dat jij eerst je zondeschuld moet voelen om tot Hem te komen. Nergens. Het enige wat God vraagt is geloof en zelfs dat wil Hij je nog geven (Mark 1:15, Joh 3:16). Langzamerhand zul je wel steeds meer je zonde zien, ook dat werkt God Zelf. Er is geen voorgeschreven maat of een punt waarop je genoeg je zonde kent. Laat God het op Zijn eigen, soevereine manier doen in jouw hart en zorg ervoor dat jij God niet voorschrijft welke fase van bekering er nu aan bod zou moeten komen. Bekering is een leefstijl, het doordrenkt je hele 'nieuwe' leven en God is niet gebonden aan één of twee verschillende manieren om iemand te bekeren. De grote Schepper, die ieder mens uniek gemaakt heeft, weet ook wel hoe Hij het met die ene mens het beste 'kan aanpakken'.

Je kunt erin vastlopen wanneer je vanouds geleerd is dat je als een zondaar tot Christus moet gaan, want wanneer ben je dan een zondaar? Wie bepaalt de maat? De dominee? De kerkenraad? Altijd blijf je maar wikken en wegen wanneer je je nu 'genoeg' zondaar voelt, maar ik zou je willen oproepen om ZELF op zoek te gaan in de Bijbel wat de Heere Jezus over bekering zegt. Hoe Hij de mensen toesprak en uitnodigde. Denk je dat Paulus, Zacheüs, de stokbewaarder, Lydia en ga zo maar door zich eerst hadden gemeten aan hun 'zondegraad'? Lieve vriendin, het draaide niet om hen, maar om Jezus' Woord. Op Zijn woord kwamen ze en geloofden ze. En ja, Zacheüs vertelde aan tafel aan Jezus hoe vreselijk fout hij had gezeten, maar nu… Jezus had het allemaal goed gemaakt. Zacheüs ging het anders doen, hij kreeg een nieuw leven. En zo draait het niet om jou en niet om mij. Gelukkig niet. Het draait alles om wat Hij zegt en beveelt! En weet je wat Hij nu tegen jou zegt?

Kom!

Laat alles los en kom!

IK ZAL ……….. niet jij, nee laat het Mij doen!

Kom!

(Mattheüs 11:28-30)



Deze overdenking is geschreven door Karinda. Lees hier meer over haar en de andere gezichten achter 'In de Vallei'. Lees hier waar In de Vallei voor staat.

Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze overdenking? Neem dan hier contact met ons op, of benader ons via social media.

Heb je deze al gelezen?